managing21.be

De Oostenrijkse hoofdstad Wenen streeft naar een nieuwe vertegenwoordiging in het immaterieel erfgoed van de United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization (Unesco). Eerder al werden de Weense walsen en de Weense duivensport in de lijst opgenomen, maar nu hoopt ook de Weense worst datzelfde pad te kunnen opgaan. De Verein zur Förderung der Würstelstandkultur, het verbond van de uitbaters van worstenkramen in Wenen, heeft daarvoor een aanvraag ingediend.

“De walsen en de koffiehuizen, die al officieel tot het Oostenrijkse immateriële erfgoed behoren, vertegenwoordigen het hogere sociale leven in de Oostenrijkse hoofdstad, maar met een erkenning van de worstenkramen zou ook de volkse kant van Wenen aan bod komen”, wordt er opgemerkt. “De worstenkramen zijn in feite een geliefd instituut geworden dat zowel door late operabezoekers als door werknemers in ploegendienst overdag wordt bezocht.”

Burgemeester Michael Ludwig, tweede van links, steunt het initiatief. – Foto: Stadt Wien/Christian Jobst

De Weense worstenkramen gaan terug tot de oorspronkelijke mobiele eetkramen en verkoopstands uit het Oostenrijks-Hongaarse keizerrijk. De waren bedoeld om een inkomen te verschaffen aan oorlogsinvaliden, waardoor ze ook met een de sociale welvaartsgeschiedenis van de stad. Het vaste worstenkraam is echter een relatief recente verwezenlijking. De stad Wenen stond vaste standplaatsen pas in 1969 toe. Het oudste nog bestaande worstenkraam – Würstelstand Leo – werd in 1928 geopend. Het kraam bevindt zich op de Döblinger Gürtel.

Weense identiteit

Michael Ludwig, de burgemeester van Wenen, heeft zich al achter het initiatief van de uitbaters van de worstenkramen geschaard. “De Weense worstenkramen zijn onlosmakelijk verbonden met het hart van onze stad en zijn meer dan alleen maar locaties waar heerlijk eten wordt verkocht,” zei Ludwig. “De worstenkramen maken deel uit van de identiteit en de geschiedenis van de stad. Ze zijn bovendien ook een sociaal knooppunt en versterken de gemeenschap en saamhorigheid in Wenen. Vele mensen gebruiken de worstenkramen bovendien om tijdens de lunchpauze een snelle maaltijd te nemen.”

De burgemeester riep de bevolking op de worstenkramen te steunen, regelmatig te bezoeken en te tonen dat hun waarde wordt erkend. “De worstenkramen maken niet alleen deel uit van ons dagelijks leven, maar zijn ook ambassadeurs van onze unieke Weense cultuur,” beklemtoonde Ludwig. Aangevoerd werd dat de worstenkramen ook tot de Oostenrijkse cultuur zijn doorgedrongen. Het worstenkraam komt onder meer in ‘Tante Jolesh’ van Friedrich Torberg aan bod, net zoals in ‘Im Schatten der Burenwurscht’ van Hans Carl Altmann. Regisseur Elizabeth T. Spira bracht in het midden van de jaren negentig van de voorbije eeuw met de televisiedocumentaire ‘Am Würstelstand’ al een ode aan het Weense worstenkraam.

“Worstenkramen zijn een integraal onderdeel van de Weense gastronomie,” wierp ook Walter Ruck, voorzitter van de Wirtschaftskammer Wien. “Ook al is het aanbod van snacks de jongste jaren sterk toegenomen, de worstenkramen hebben een vaste plaats bij zowel de lokale bevolking als bij de bezoekers van de stad. Worstenkramen horen bij Wenen evenveel als de wijnlokalen en koffiehuizen. De worstenkramen vormen niet alleen een culinair station, maar zijn locaties waar alle sociale klassen samenkomen en waar vaak Weense humor wordt gekweekt.”

Meer over dit onderwerp:

• Maleisië en China vragen culturele erkenning voor Leeuwendans
• Restauratieproject voor erfgoed eiland Maui (Hawaii) na verwoestende branden
• Berlijnse techno erkend als immaterieel cultureel erfgoed Duitsland
• Erfgoedpolitie moet historische wijken Dubai beschermen
• Hoed guerrilla-leider opgenomen in culturele erfgoed Columbia