Engelse wijnbouwers hopen dat een stijgende export voor een ondersteuning van de verkoop zal zorgen en daarmee een compensatie kan bieden voor de vertragende binnenlandse afzetgroei. Groot-Brittannië beleefde dit jaar de warmste zomer die ooit in het land werd gemeten. De klimaatverandering heeft daarmee voor de wijnbouw gunstige omstandigheden gecreëerd.

Het succes van de Britse wijnen wordt geïllustreerd door de recente editie van de International Wine Challenge, waar de Britse wijnmaker Nyetimber als eerste niet-Franse producent de wedstrijd voor mousserende wijn won. Dat succes vergroot de kansen van de Britse wijnmakers in markten zoals Noorwegen, Japan en China.

Buitenlandse verkopen worden steeds belangrijker, want de verzwakte Britse economie drukt de binnenlandse vraag naar luxeproducten. Internationale wijnproducenten tonen toenemende belangstelling voor Engeland, dat steeds aantrekkelijker wordt voor wijnbouw met het oog op zowel binnenlandse als buitenlandse verkoop. “De echte groeikansen liggen de volgende periode vooral in de export in de komende periode,” zei Brad Greatrix, hoofdwijnmaker bij Nyetimber.

De eerste moderne Engelse wijnhuizen ontstonden in de jaren negentig, toen vooruitziende landeigenaren van warmere zomers profiteerden. Tegenwoordig worden op de kalkrijke hellingen van Zuid-Engeland druivenstokken geplant op grond die vroeger voor akkerbouw, boomgaarden of golfbanen werd gebruikt. Sinds 2000 is de Engelse wijnproductie jaarlijks met gemiddeld 7 procent gestegen. Die groei zet naar verwachting door, nu het areaal wijngaarden tussen 2020 en 2024 met 30 procent is toegenomen.

Tot nu toe werd de groei vooral gedragen door de binnenlandse vraag, maar de verkoop van mousserende wijn – die met 6,2 miljoen flessen 70 procent van de totale afzet vertegenwoordigde – bleef daarbij stabiel, na een groei van 11 procent het jaar voordien. In september annuleerde Chapel Down, de grootste wijnproducent van het Verenigd Koninkrijk, plannen voor de bouw van een nieuwe wijnmakerij.

Volgens Nicola Bates, directeur van brancheorganisatie WineGB, is een stabiele verkoop een prestatie in een periode waarin horecaondernemingen onder druk staan. Zij wijst erop dat de invoer van champagne naar Groot-Brittannië vorig jaar met 13 procent is gedaald.

Voor veel consumenten blijft Engelse mousserende wijn een luxeproduct. Flessen van de merken Chapel Down en Nyetimber kosten respectievelijk 30 pond en 42 pond. Dat is vergelijkbaar met de prijzen die voor de Franse champagne worden aangerekend. “Nu er steeds meer wijngaarden bijkomen, moeten we de verkoop op middellange tot lange termijn sneller laten groeien,” benadrukte Bates.

Noorwegen

Hoewel sommige wijnmakers hun oogst van dit jaar pas over enkele jaren zullen verkopen, vormt de export een lichtpunt. De uitvoer steeg vorig jaar met 35 procent en vertegenwoordigt nu 9 procent van de totale Engelse wijnverkoop. Bates heeft als doel dit aandeel tegen 2030 te verdubbelen. Noorwegen is de grootste afnemer. De import van Engelse mousserende wijn steeg in het Scandinavische land van 451 liter in 2015 naar 111.639 liter vorig jaar. “Die groei overtreft die van andere markten, aldus Arnt Egil Nordlien, hoofd productontwikkeling bij de Noorse sectororganisatie Vinmonopolet. 

Volgens sommelier Aleksander Iversen van Brasserie Coucou in Oslo staan Noren open voor nieuwe wijnsoorten. “Sommige gasten vragen specifiek naar Engelse wijnen, anderen ontdekken ze op aanbeveling,” zegt hij. “De meesten zijn verrast over de kwaliteit. Vaak wordt een vergelijking gemaakt met de grote champagne-merken, maar wordt tegelijkertijd gewezen op het eigen karakter van de Britse wijnen.

Volgens Alistair Nesbitt, directeur van het specialiseerde adviesbureau Vinescapes, kende Engeland dit jaar bijna perfecte groeiomstandigheden. De gemiddelde temperatuur in Zuid-Engeland tijdens het groeiseizoen – van de lente tot de herfst – kende tijdens de voorbije veertig tot vijftig jaar een stijging tussen 1 graad Celsius en 1,5 graad Celsius. Aanhoudende regen halveerde vorig jaar de druivenoogst ten opzichte van het jaar voordien.

Hoewel klimaatverandering wereldwijd tot een grotere variatie in wijnproductie leidt, hebben koelere regio’s zoals Engeland volgens Nesbitt een voordeel ten opzichte van Zuid-Europese gebieden, die vaker met droogte en hittegolven kampen. Internationale wijnproducenten uit de Verenigde Staten, Frankrijk en Australië investeren al sinds een tiental jaar in Engelse grond. Het Franse champagnehuis Taittinger kocht in 2015 een Britse site en de Californische producent Jackson Family Wines vestigde zich in 2023 eveneens in Engeland.”

“Wijnbouwers die actief zijn in een regio die door door klimaatstress is getroffen en hun bedrijf willen behouden, kijken best naar koelere gebieden zoals het Verenigd Koninkrijk,” voert Nesbitt nog aan.

Colombia heeft zijn beste koffieoogst in meer dan dertig jaar afgesloten, gesteund door gunstige weersomstandigheden en de vernieuwing van koffieplantages. Dat blijkt uit een rapport van de sectororganisatie Federación Nacional de Cafeteros de Colombia. Tegelijkertijd wordt gewaarschuwd dat de productie tijdens de volgende cyclus wellicht opnieuw zal afnemen. Met een totale uitvoer van 14,8 miljoen zakken koffie brak Colombia bovendien een historisch exportrecord.

Colombia – na Brazilië en Vietnam de grootste koffieproducent van de wereld – liet dit jaar een koffieproductie van 14,87 miljoen zakken van 60 kilogram optekenen. Dat betekende een stijging met 17 procent tegenover vorig jaar. De oogst – die loopt van oktober van het volgende jaar september – lag beduidend hoger dan de verwachtingen, waarbij een productie van 14 miljoen zakken in het vooruitzicht werd gesteld.

Colombia registreerde daarmee zijn beste koffieoogst in drieëndertig jaar. “De sterke groei is te danken aan een combinatie van gunstige weersomstandigheden, een verantwoord programma voor de vernieuwing van koffieplanten en professionele technische ondersteuning”, merkte Germán Bahamón, manager van Federación Nacional de Cafeteros de Colombia, op. “Deze factoren maakten een stabiele productie mogelijk, met een gemiddeld maandelijks volume van ongeveer 1,2 miljoen zakken.”

December vorig jaar was met 1,79 miljoen zakken de productiefste maand van de voorbije cyclus, terwijl april 2025 het laagste volume kende met 703.000 zakken. Ondanks de seizoensschommelingen overtrof het eindresultaat de verwachtingen, wat leidde tot historische cijfers. De totale waarde van de oogst bedroeg 24,5 biljoen Colombiaanse peso (ongeveer 6,3 miljard Amerikaanse dollar). Dat is het hoogste bedrag dat sinds 1997 kon worden gemeld. Colombia telt ongeveer 840.000 hectare aan koffieplantages. Naar schatting 560.000 families zijn voor hun inkomen van deze plantages afhankelijk. 

Sterke export

De recordoogst vertaalde zich ook in sterke exportcijfers. Colombia exporteerde de voorbije cyclus 13,3 miljoen zakken koffie. Dat betekende een toename met 12 procent tegenover het jaar voordien. De internationale verkoop leverde 5,4 miljard dollar op, waarmee koffie opnieuw het belangrijkste exportproduct – de mijnbouw uitgezonderd – van het land werd. Die toename was vooral te danken aan de hoge internationale koffieprijzen.

De Verenigde Staten blijven de grootste afnemer van Colombiaanse koffie. De Amerikaanse markt vertegenwoordigt 38 procent van de totale export, gevolgd door Duitsland en Canada (beide 8 procent), België (7 procent) en Japan (5 procent). Zuid-Korea (4 procent) en China (3 procent) tonen eveneens een groeiende belangstelling, vooral voor Colombiaanse duurzaam geproduceerde koffies en speciality-varianten. Ook de binnenlandse consumptie nam met ongeveer 3 procent toe tot 2,25 miljoen zakken, wat wijst op een versterkte lokale vraag.

Volgens Germán Bahamón ligt de volgende uitdaging in het waarborgen van de winstgevendheid van de koffieboeren. De federatie waarschuwt dat de volgende oogstcyclus mogelijk door de natuurlijke schommelingen van koffieplanten – die afwisselend hoge en lage productiejaren kennen – zal worden beïnvloed en verder kan worden ondermijnd door de zware regenval die tijdens de eerste helft van volgend jaar wordt verwacht. “Die omstandigheden kunnen de bloei en de ontwikkeling van de bessen negatief beïnvloeden”, waarschuwde Bahamón.

Meer over dit onderwerp:

• Colombia wordt belangrijkste koffieleverancier van Verenigde Staten

In Europa geeft 71 procent van de consumenten aan minder alcohol in te kopen, in te slaan of te consumeren. In de leeftijdsgroep tussen vijfentwintig en vijfendertig jaar is bijna een kwart van de Europese bevolking zelfs volledig met de aankoop van alcohol gestopt. Dat blijkt uit een rapport van het onderzoeksbureau Circana, waarin gewag wordt gemaakt van een structurele verschuiving naar matiging en een lagere consumptie, die de drankenmarkt de volgende twintig jaar ingrijpend zal veranderen.

“Steeds meer consumenten kiezen voor alcoholvrije varianten van hun favoriete bier, wijn of sterke drank”, stipt onderzoeksleider Ananda Roy, vice-president van Circana, aan. “Waar de discussie eerder draaide om de vergelijking met het originele product of de verbetering van de productiekwaliteit, moeten alcoholvrije merken tegenwoordig een andere benadering kiezen om zich binnen een snelgroeiende markt te kunnen onderscheiden. De focus verschuift naar merkpositionering, marketing en de manier waarop merken binnen de alcoholvrije levensstijl passen.”

“De groei binnen de Europese drankenmarkt komt van merken die spannend en inspirerend zijn en toevallig nul procent alcohol bevatten,” verduidelijkte Ananda Roy. “Op die manier moet de toekomstige vraag worden benaderd. Er moet vooral gestreefd worden naar de creatie van de aspirerende merken van morgen.”

Alternatieven

Naast alcoholvrije dranken wenden consumenten zich ook tot andere alternatieven die niet direct onder deze categorie vallen. Daarbij wordt gewezen op functionele dranken, eiwitrijke dranken, kombucha en kefir. Dit zijn producten die nieuwe functies of smaakprofielen bieden.

Uit de gegevens van Circana blijkt dat consumenten vooral overstappen omdat deze dranken verfrissender zijn (55 procent), dankzij plantaardige ingrediënten een betere invloed hebben op de gezondheid, een betere smaak hebben (27 procent), beter voor henzelf zijn (22 procent) en passen bij hun levensstijl (21 procent). Dergelijke dranken bieden ook nieuwe ontdekkingen buiten het vaste repertoire, iets wat vooral door jongere generaties wordt gewaardeerd. Daarnaast groeit de belangstelling voor dranken die de stemming bevorderen en die ontspanning beloven of leiden tot een atmosfeer die ook met de consumptie van alcohol wordt vereenzelvigd.

Een voorbeeld daarvan is Trip, een cannabidiol-merk dat in 2019 in het Verenigd Koninkrijk werd gelanceerd en sindsdien internationaal is uitgebreid. Het merk speelt in op twee belangrijke trends. Enerzijds wordt gewezen naar de groeiende interesse in gezonde, functionele dranken, maar daarnaast is er ook de wens van vele consumenten om minder alcohol te drinken.

“Er is een groot deel van Generation Z dat niet naar de smaak van alcohol op zoek gaat,” verduidelijkt Daniel Khoury, chief executive van Trip. “Ze hebben nooit echt de smaak van bier leren waarderen. Deze groep kijkt niet in de alcoholvrije rekken, maar zoekt naar inspirerende merken die een alternatief voor alcohol kunnen zijn.”

De klimaatverandering zal tijdens de tweede helft van deze eeuw een aanzienlijke impact hebben op de wereldwijde productie van vlees en andere producten die van dieren afkomstig zijn. Dat is de conclusie van een onderzoek van wetenschappers aan de Universiteit van São Paulo. De wetenschappers hebben een methode ontwikkeld waarmee de impact van verschillende scenario’s kan worden gemeten.

Indien tegen het midden van deze eeuw een gemiddelde temperatuurstijging van 2 graden Celsius tegenover de periode voor het industriële tijdperk wordt opgetekend, zal volgens ramingen het aantal kritieke situaties voor landbouw en voor de gezondheid van mens en dier verder in frequentie en intensiteit toenemen. Concrete data zijn daarom van belang om een basis te leggen voor het overheidsbeleid, de besluitvorming en acties van de private sector, gericht op het waarborgen van de productie en de voedselzekerheid.

Uit de studie blijkt dat kleine herkauwers in landen op het noordelijk halfrond sterker door de klimaatverandering worden getroffen dan soortgelijke dieren op het zuidelijk halfrond. Voor dieren in het noorden wordt een gemiddelde stijging van de ademhalingsfrequentie met maximaal 68 procent verwacht in vergelijking met de kuddes in het zuiden.

Onder herkauwers in tropische gebieden blijkt de zuidelijke melkveehouderij het meest kwetsbaar voor hittestress, terwijl geiten en vleesvee dankzij hun fenotypische plasticiteit – het vermogen om fysieke kenmerken aan te passen aan omgevingscondities zonder veranderingen in het genetisch materiaal – veerkrachtiger blijken. Binnen de productiedieren van het zuidelijk halfrond werden leghennen en kwartels als de meest gevoelige soorten voor hittestress geïdentificeerd. Tegen het einde van de eeuw zou hun ademhalingsfrequentie met tot wel 40 procent kunnen toenemen. 

“Met de stijgende wereldtemperaturen en extremer weersomstandigheden wordt het noodzakelijk om resistente en aanpasbare rassen te ontwikkelen, terwijl anderzijds ook naar productieomgevingen met geavanceerde temperatuurregeling moet worden gestreefd”, benadrukken de  onderzoekers Iran José Oliveira da Silva en Robson Mateus Freitas Silveira. “We weten dat aanpassingen, waaronder gericht beheer en behoud van genetische hulpbronnen, nodig zullen zijn.”

Pluimvee

“Een duurzaam dier heeft een lage netto uitstoot van koolstofdioxide, is efficiënt in voederconversie en aanpassing, ongeacht klimaatcondities, en bovendien gezond en productief”, benadrukten de onderzoekers, die onder meer keken naar thermoregulerende, hematologische, morfologische, hormonale en biochemische variabelen bij onder meer schapen, geiten, melkvee, vleesvee, varkens, pluimvee en kwartels. Volgens Silva zijn bloedwaarden – gemeten met een volledig bloedonderzoek – belangrijkere biomarkers voor aanpassing aan temperatuur dan de kenmerken van de vacht.

De onderzoekers concluderen dat dierlijke aanpassing essentieel is voor de omgang met de klimaatverandering, vooral om productie en veerkracht in balans te brengen. “Hoewel het noordelijk halfrond productiever is en zwaarder wordt getroffen, moet het zuiden investeren in de selectie van biomarkers, kruisingen en behoud van lokale rassen”, werpen ze op. “De toekomst van de voedselzekerheid hangt af van de integratie van genetica, beleidsmaatregelen en duurzame innovatie op wereldschaal.”

De Verenigde Naties voorspellen dat de wereldbevolking, die momenteel ongeveer 8 miljard personen telt, tegen het midden van deze eeuw tot ongeveer 10 miljard eenheden zal aangroeien. Ondanks inspanningen om voedselzekerheid te garanderen, leed vorig jaar naar schatting 8,2 procent van de wereldbevolking honger, terwijl een derde van het geproduceerde voedsel wordt verspild.

De mondiale voedselproductie veroorzaakt bovendien hoge emissies van broeikasgassen en een grootschalige ontbossing voor veeteelt en landbouw. Die activiteiten vertegenwoordigen samen 31 procent van de wereldwijde uitstoot.

“De bevolkingsgroei en de stijgende inkomens verhogen de druk op het voedselsysteem, dat daarnaast wordt beïnvloed door de klimaatverandering, hogere temperaturen, veranderende neerslagpatronen en extremere weersomstandigheden zoals droogte en overstromingen”, stippen de onderzoekers nog aan. “Hierdoor hebben landen moeite om de duurzame ontwikkelingsdoelen van de Verenigde Naties – die tegen 2030 gericht zijn op het uitbannen van armoede en honger, het tegengaan van ongelijkheid en de bescherming van het leefmilieu en het klimaat – te halen.”

De onderzoekers benadrukken dat het dringend noodzakelijk is de pluimveeproductie te hervormen, omdat deze dieren bijzonder gevoelig zijn voor hoge temperaturen. “Melkvee en pluimvee, zowel voor eieren als vlees, zullen al op korte termijn productieproblemen ondervinden”, zeggen Silva en Silveira. “Dat is een waarschuwingssignaal voor de toekomst. Daarom is samenwerking tussen genetica en omgevingsbeheer cruciaal. Wij willen nu al inzicht in de toekomst bieden, zodat producenten, onderzoekers en beleidsmakers zich kunnen voorbereiden.”

“Dit werk is slechts het topje van de ijsberg”, zeggen de onderzoekers. “We hebben nu de eerste gegevens verzameld, maar moeten deze uitbreiden met meer internationale partners om verschillende regio’s te vergelijken.” Silva en Silveira bevelen onder meer verder onderzoek aan naar de relatie tussen warmteregulatie en productiviteit, om strategieën voor voedselzekerheid te versterken.

De export van Amerikaanse sterke dranken is tijdens het tweede kwartaal van dit jaar met 9 procent gedaald tegenover dezelfde periode vorig jaar. Dat blijkt uit een rapport van de Distilled Spirits Council of the United States (Discus). De sectororganisatie waarschuwt dat handelsspanningen de vraag in belangrijke afzetmarkten onder druk zetten. De terugval markeert een scherp contrast met de sterke export die vorig jaar kon worden gemeld.

Er werden forse dalingen opgetekend in onder meer de Europese Unie, Canada, het Verenigd Koninkrijk en Japan, die samen 70 procent van de totale export van Amerikaanse sterke dranken vertegenwoordigen. De sterkste daling deed zich voor in Canada, waar de export van Amerikaanse sterke drank tijdens het tweede kwartaal van dit jaar met 85 procent terugviel tot minder dan 10 miljoen dollar. In de meeste Canadese provincies blijven Amerikaanse dranken uit de rekken, als reactie op Amerikaanse invoerheffingen op Canadese producten, hoewel Canada zijn vergeldingsheffingen in september heeft ingetrokken.

De export naar de Europese Unie, de grootste markt voor de sector, daalde met 12 procent tot 290,3 miljoen dollar. De uitvoer naar het Verenigd Koninkrijk nam af met 29 procent tot 26,9 miljoen dollar, terwijl de export naar Japan met 23 procent terugviel tot 21,4 miljoen dollar. Discus wees ook hier op de invloed van handelsspanningen. “Er is groeiende bezorgdheid dat internationale consumenten steeds vaker kiezen voor lokaal geproduceerde dranken of voor importen uit andere landen dan de Verenigde Staat, wat duidt op een verschuiving weg van de bekende Amerikaanse merken”, waarschuwde Chris Swonger, voorzitter van Discus.

Ook andere sectoren voor consumentengoederen hebben gewaarschuwd voor een toename van anti-Amerikaanse sentimenten als gevolg van het protectionistische handelsbeleid van de Amerikaanse president Donald Trump. Onder meer spijkerbroekenfabrikant Levi Strauss betoogde in augustus risico’s te lopen door een toenemend anti-Amerikanisme, wat ertoe zou kunnen leiden dat consumenten afzien van Amerikaanse producten. Chris Kempczinski, topman van McDonald’s, verklaarde in mei tegenover investeerders dat het concern eveneens een stijging van dit sentiment – vooral in Noord-Europa en Canada – had waargenomen.

De exportdaling komt volgens Discus op een moment dat Amerikaanse whiskyproducenten ook op de binnenlandse markt te maken hebben met stagnerende verkopen en recordhoge voorraden.

Brazilië positioneert zich om Vietnam als de grootste producent van robusta-koffie ter wereld in te halen. Dat blijkt uit een rapport van de Rabobank. De verwachte groei wordt toegeschreven aan de klimaatresistentie van de robusta-variëteit en de toenemende wereldwijde vraag.

De Braziliaanse productie van robusta is de voorbije jaren gestaag toegenomen. In 2020 werd er een productie van 19 miljoen zakken van zestig kilogram genoteerd. Dat zal dit jaar volgens de ramingen tot 24,7 miljoen zakken oplopen. Vietnam zal volgens een rapport van het Amerikaanse ministerie van landbouw dit jaar een productie van ongeveer 30 miljoen zakken melden.

Robusta staat bekend om een intensere smaak en een hoger cafeïnegehalte dan arabica, die milder van karakter is. Robusta wordt vooral gebruikt voor oploskoffie, maar ook in espresso-melanges en koude dranken. Arabica is daarentegen populair bij premiummerken zoals Starbucks en Nespresso.

De robustaplant blijkt beter bestand tegen hitte, droogte en ziektes dan arabica, wat het gewas aantrekkelijker maakt nu klimaatverandering de traditionele koffieteelt onder druk zet. Volgens Rabobank hebben de maximumtemperaturen in de belangrijkste Braziliaanse koffiegebieden de voorbije vijftig jaar een stijging tussen 1,3 graden Celsius en 1,6 graden Celsius larten optekenen, terwijl de gemiddelde jaarlijkse neerslag met 93 millimeter tot 211 millimeter is gedaald.

Irrigatie geldt als een essentiële aanpassingsstrategie. Naar schatting 71 procent van de Braziliaanse robustavelden wordt inmiddels geïrrigeerd. Tegen het einde van volgend decennium wordt een uitbreiding tot 363.800 hectare verwacht.

De aanlegkosten voor robusta-plantages liggen volgens het rapport op ongeveer 15.700 dollar per hectare. Dankzij de aanzienlijk hogere productiviteit – robusta brengt per hectare bijna 170 procent meer op dan arabica – kunnen de investeringen doorgaans binnen vier jaar worden terugverdiend. Brazilië beschikt volgens Rabobank daarnaast over ongeveer 28 miljoen hectare gedegradeerd grasland dat geschikt is voor landbouw-conversie, waardoor een uitbreiding kan plaatsvinden zonder extra ontbossing.

Rabobank merkt nog op dat oploskoffie een vrijstelling van de regelgeving van de Europese Unie, die de ontbossing moeten helpen tegengaan, geniet. Op deze manier zou volgens het rapport de vraag naar robusta-producten verder kunnen worden gestimuleerd en de productie in Brazilië worden versneld.

Meer over dit onderwerp:

• In Brazilië mindert toenemend aantal consumenten hun koffieverbruik
• Diversiteit in bosbeheer leidt tot verbeterde biodiversiteit
• Bodemschimmels milieuvriendelijk middel tegen gewasziekten
• Erosie belangrijkste bedreiging voor bodemgezondheid
• Vele Afrikaanse palmsoorten met uitsterven bedreigd
• Braziliaanse Jacu Bird Coffee immuun voor Amerikaanse invoerheffingen
• Afvalproduct van olijfolie heeft nieuwe toekomst als meststof
• Microalgen worden een duurzame en eiwitrijke voedingsoplossing
• Amerikaanse export Braziliaanse koffie dreigt verder te dalen
• Pindaproductie in Texas stevent op mogelijk record af

Gunstige weersomstandigheden hebben dit jaar de kwaliteit van de druiven in de champagne-regio verbeterd. Dat heeft Maxime Toubart, voorzitter van sectororganisatie Syndicat Général des Vignerons de la Champagne (SVG), gezegd. Dat nieuws biedt enig optimisme in een periode waarin de vraag naar Franse mousserende wijn terugloopt.

In juli besloot de champagnesector de druivenoogst dit jaar met 10 procent te beperken tot 9.000 kilo per hectare, nadat ook vorig jaar al tot een reductie van 12 procent werd beslist. De beperkingen zijn bedoeld om de dalende vraag op te vangen. De vraag naar champagne-wijnen staat onder druk door een wereldwijde terugloop van de alcoholconsumptie, een aanhoudende economische onzekerheid en een bezorgdheid over de Amerikaanse invoerheffingen.

De druivenpluk in de Champagnestreek, evenals in andere Franse wijnregio’s, is inmiddels afgerond. De oogst van dit jaar belooft van goede kwaliteit te zijn. “Wij hadden het geluk dat de weersomstandigheden precies op de juiste momenten meewerkte”, benadrukte Maxime Toubart. “De productie is gestegen ten opzichte van vorig jaar, hoewel er nog steeds sprake is van een lichte daling ten opzichte van de voorbije vijf jaar. Het is te vroeg om van een uitzonderlijke oogst te spreken, maar er kan wel gewag worden gemaakt van een oogst die hoop geeft.”

Volgens cijfers van de sectororganisatie daalde de verkoop van champagne – meestal een blend van meerdere oogstjaren – in de eerste acht maanden van dit jaar met 1,8 procent tot 145 miljoen flessen. De export nam in diezelfde periode licht toe met 0,2 procent, na een daling van meer dan 10 procent vorig jaar.

De producenten vrezen echter dat de oogsten te groot zijn in vergelijking met de verkoop. “We kunnen beter omgaan met de verminderde consumptie, omdat champagne, vergeleken met een reeks andere producten, wereldwijd actief blijft”, werpt Estelle Thibaut, algemeen directeur van SGV Champagne, op. “Maar ook die wereldmarkt lijkt onder druk te staan. Door invoerrechten en handelsspanningen dreigt champagne een aantal cruciale markten te verliezen. Driekwart van de oogst wordt immers naar de Verenigde Staten, Japan, het Verenigd Koninkrijk, Duitsland en Italië geëxporteerd.

De regio staat daarom voor een aantal uitdagingen om de kwaliteit van haar toekomstige jaargang te waarborgen. “We richten ons primair op het wijntoerisme, oenologische innovatie en onze aanwezigheid in andere landen om onze groei te versterken”, betoogde Estelle Thibaut nog. “De sector vraagt ??de Europese Unie en Frankrijk dan ook om zich bij handelsbesprekingen agressiever op te stellen. We hopen dat de onderhandelingen met de Verenigde Staten snel kunnen worden hervat.

De export van champagne kreeg in de eerste maanden van het jaar een impuls doordat Amerikaanse importeurs beslisten extra voorraden aan te leggen in afwachting van de invoerheffingen op wijn uit de Europese Unie. Volgens producenten onderstreept de Amerikaanse heffing de noodzaak om nieuwe afzetmarkten te vinden. Handelsakkoorden van de Europese Unie met het Zuid-Amerikaanse Mercosur en India zouden volgens de champagne-producenten nieuwe kansen kunnen bieden.

Volgens Maxime Toubart moet de sector ook inspanningen doen om jongere consumenten terug te winnen. “We willen ons richten op een publiek tussen dertig en veertig jaar, dat vaak streeft naar een feestelijk product met een minder formeel imago”, merkt hij op. “De sector roept de Franse staat op om de promotiebudgetten te handhaven en om Europese steun te vragen in deze moeilijke periode, zoals ook het geval is geweest voor andere regio’s die het moeilijker hebben.”

Meer over dit onderwerp:

• Wijn is een maatstaf voor de klimaatverandering
• Wijnsector stuurt open brief naar World Health Organisation
• Vranken-Pommery verkoopt Heidsieck aan Lanson
• Chileense wijnen boeken recordverkopen in Brazilië
• Verwoestende druivenplaag verandert wijngaarden in westen Colorado
• Een derde van de wereldwijde wijnmarkt bestaat uit bulk
• Australische wijnen kijken naar Japanse en Chinese markt
• Warme temperaturen zorgen voor record Engelse druivenoogst
• Italiaanse wijn produceert dit jaar 44 miljoen hectoliter
• Bacterie kan druiven tegen brandgeur beschermen

Het begin van het nieuwe cacaoseizoen is voor de chocoladeproducenten een spannend moment. De oogstresultaten zullen bepalend zijn voor de prijsvorming in de komende periode. Dat hebben een aantal analisten gezegd. Het cacaoseizoen loopt traditioneel van oktober tot juni. 

Sinds april 2024 zijn de prijzen historisch hoog gebleven. Hoewel er enige stabilisatie zichtbaar is, lijkt een terugkeer naar de niveau’s die voordien werden opgetekend, voorlopig uitgesloten. De nieuwe oogst wordt een belangrijke graadmeter voor de toekomst.

Volgens Steve Wateridge, hoofd onderzoek tropische markten bij analist Expana, blijven de opbrengsten van de nieuwe oogst in grote lijnen vergelijkbaar met de niveaus van vorig jaar. Toch zijn er volgens hem duidelijke regionale verschillen. “In Ivoorkust zien we bij de nieuwe oogst meer mogelijkheden voor een hogere productie dan vorig jaar, maar in Ghana valt de oogst dit jaar daarentegen tegen”, betoogde Wateridge.

Voor de tussenoogst, die enkele maanden later volgt, zijn de voorspellingen volgens Wateridge iets gunstiger. “Vorig seizoen waren de tussenoogsten in beide landen erg zwak, zodat er redelijkerwijs dit keer op betere resultaten zal mogen worden gerekend”, werpt hij op. “Maar zekerheid kan daar pas in januari, na de veldonderzoeken, worden verstrekt.”

Wateridge geeft anderzijds wel aan dat de structurele problemen in zowel Ghana als Ivoorkust blijven bestaan. Die problemen – verouderde plantages, lage opbrengsten per hectare, slechte financiering, illegale mijnbouw en klimaatstress – zorgen ervoor dat de cacaoprijzen op een hoog niveau blijven.

“Door die hoge prijzen zoeken de producenten van chocolade vaker naar alternatieven – zoals zoals karob, johannesbrood of andere vetten en smaken – om kosten te drukken”, beklemtoont de analist. “Wateridge voegt eraan toe dat de regeringen van Ghana en Ivoorkust weinig of niets doen om die structurele problemen echt aan te pakken, waardoor de neerwaartse trend in de productie zich volgens hem waarschijnlijk verder zal doorzetten.”

Vorig seizoen was er sprake van enig herstel na de eerdere zwakke oogsten. “Als die lijn zich doorzet, kan dat voor het nieuwe seizoen een positief verhaal opleveren”, stipt Justine White, cacao-specialist bij Vespertool, aan. “Om de prijzen structureel te laten dalen, is een verdere verbetering van de productie nodig, gecombineerd met een daling van de vraag. Als dat gebeurt, kunnen we mogelijk terugkeren naar meer normale marktomstandigheden. De chocoladeproducenten doen er echter goed aan om van de huidige prijzen te profiteren en nu al contracten af te sluiten, want de markt rekent volgens haar al op betere oogsten en dus stabielere prijzen.”

Het Verenigd Koninkrijk heeft de warmste lente en zomer uit zijn geschiedenis achter de rug. Dat heeft ook voor een uitzonderlijke oogst aan appels gezorgd. Dit jaar wordt voor de producenten van cider en perry dan ook wellicht het beste in vele decennia. Dat blijkt uit een rapport van de Britse National Association of Cider Makers (NACM). 

“Vruchtbomen hebben warmte en licht nodig en dit jaar hadden we daarvan in overvloed”, benadrukt Barny Butterfield, eigenaar van Sandford Orchards bij Exeter. “Ik heb takken zien breken onder het gewicht van de appels,” vervolgde Butterfield. “Het wordt waarschijnlijk de beste oogst in zeven jaar. Het kan zelfs de beste oogst zijn in mijn hele cidermakerscarrière. We hebben te maken met een ongelooflijk speciaal jaar.”

De National Association of Cider Makers (NACM) meldt dat de warme lente en zomer hebben geleid tot appels vol rijke smaken en natuurlijke zoetheid, hoewel de verminderde neerslag de vruchten iets kleiner maakt dan gemiddeld. David Sheppy, voorzitter van de sectororganisatie, getuigde van ciderproducenten en telers te hebben gehoord dat de gehaltes aan suiker en tannine bijzonder hoog liggen. “Dit levert fruit met een hoge kwaliteit op”, stipt Sheppy aan.

De recordhitte dit jaar, die bijdroeg aan de overvloed aan appels, werd volgens een analyse van het Britse Met Office ongeveer zeventig keer waarschijnlijker door de klimaatverandering die door de mens is veroorzaakt. De gemiddelde temperatuur tijdens de maanden juni, juli en augustus bedroeg 16,1 graden Celsius. Dat is aanzienlijk hoger dan het vorige record van 15,8 graden Celsius dat in 2018 werd opgetekend. Bovendien registreerde het Verenigd Koninkrijk de voorbije zomer vier hittegolven in één seizoen. Een aantal bomen hebben – met gespleten stammen en verloren takken – onder die hitte wel geleden.

Perry

Ciderproducenten benutten dit jaar de uitzonderlijke oogst optimaal. Sandford Orchards, producent van het cidermerk Devon Red, installeerde acht nieuwe tanks van 50.000 liter. Butterfield is vooral enthousiast over de grote hoeveelheid appels van het type Tremlett’s Bitter, waarmee Sandford Orchards voor het eerst in zeven jaar een enkele variëteit kan bottelen.

Ook liefhebbers van perry krijgen goed nieuws na de slechte oogst van vorig jaar. Albert Johnson, directeur van de Ross-on-Wye Cider & Perry Company, maakt daarbij gewag van een hersteljaar. “Vorig jaar was er sprake van een rampzalige perenoogst”, verduidelijkt hij. “Door slechte groeicondities ging wellicht meer dan de helft van de totale oogst verloren. Dit jaar is het anders. De suiker in de peren is zelfs hoger dan bij de appels en er is volop fruit. Het wordt een spannend jaar voor perry.”

Cijfers tonen dat de Britse ciderverkoop het voorbije jaar een licht stijging kende tot 3,1 miljard pond, terwijl de totale consumptie met ongeveer 3 procent daalde tot 676 miljoen liter. Sheppy erkent dat de industrie een periode van verval heeft gekend, maar nu opnieuw aantrekt. “Er is veel innovatie en nieuwe ideeën, zowel rond het verlagen van het alcoholgehalte als bij premium-producten om de moderne drinker aan te spreken”, beklemtoont Sheppy. “Zoals veel sectoren is er ook bij cider sprake van cycli, maar er is in het Verenigd Koninkrijk een sterke passie voor deze industrie. Er is een hechte band met het land en de boeren.”

Sheppy benadrukt wel dat de sector geen slechte jaren beleeft, maar alleen slechte oogsten kent. “Het is niet zo dat een natter oogstjaar automatisch slechtere kwaliteit betekent, want dat kan bij het blenden worden gecorrigeerd.” De sector ondersteunt ongeveer 65.000 Britse banen.

In Groot-Brittannië vertoont het sociale leven een duidelijke verschuiving. Dat blijkt uit een onderzoek van wetenschappers aan de University of Manchester, gebaseerd op een analyse van de aanwezigheid van pubs en restaurants in meer dan 1.100 buurten in Greater Manchester en Nottingham. Daarbij blijkt dat het aantal cafés en pubs de voorbije jaren sterk is gedaald, terwijl het aantal restaurants daarentegen is toegenomen.

De onderzoekers stelden vast dat het aantal bars tussen 2002 en 2019 in de onderzochte buurten met ongeveer 35 procent is afgenomen, terwijl het aantal restaurants een groei met een vergelijkbaar percentage liet optekenen. De ontwikkeling maakt deel uit van een landelijke trend. In de voorbije twintig jaar hebben duizenden pubs in het Verenigd Koninkrijk hun deuren gesloten. De sluitingen namen de jongste jaren nog sneller toe door stijgende kosten, veranderende gewoontes en de impact van de coronapandemie.

Volgens de onderzoekers wordt de verschuiving vooral gedreven door jongere generaties, die minder alcohol drinken en vaker sociale activiteiten rond eten plannen. “Onze bevindingen laten een duidelijke generatie-verschuiving zien, waarbij sprake is van een tanende interesse in ontmoetingsplekken die op alcohol zijn gericht”, benadrukt onderzoeksleider Jonathan Wood. “Bars verdwijnen uit veel buurten, terwijl restaurants zich daarentegen naar nieuwe gebieden uitbreiden.”

Terwijl pubs en bars vroeger vaak het Britse straatbeeld domineerden, moet volgens de onderzoekers worden vastgesteld dat veel uitbatingen inmiddels volledig uit grote delen van Manchester en Nottingham zijn verdwenen. “In 2002 had ongeveer 43 procent van de buurten in Manchester geen enkele bar”, stippen de wetenschappers aan. “In Nottingham liep dat aantal verder op tot 47 procent. Maar in 2019 waren de gebieden zonder bar bijna twintig keer groter geworden.”

“Restaurants, die vroeger vrijwel uitsluitend in stadscentra te vinden waren, zijn daarentegen beginnen te groeien en verplaatsen zich steeds vaker naar buitenwijken en woongebieden. De kans dat een buurt geen enkel restaurant had, nam in dezelfde periode met minstens een factor vijf af.”

Ook de ligging van de uitbatingen blijkt van belang. Uitgaansgelegenheden concentreren zich steeds meer in centraal gelegen en goed bereikbare gebieden, vaak in de buurt van winkelstraten en openbaar vervoer. Zo is het nachtleven in Manchester steeds meer gecentreerd rond populaire locaties zoals het Northern Quarter en Deansgate, terwijl bars in buitenwijken moeite hebben om te overleven.

Restaurants daarentegen weten zich makkelijker buiten het centrum te vestigen en bieden in de voorsteden meer keuzemogelijkheden. Volgens de onderzoekers sluit dit aan bij de veranderende vrijetijdsbesteding, waarbij uit eten gaan wordt gezien als een meer inclusieve en gezinsvriendelijke activiteit dan drinken in de kroeg. Het verdwijnen van pubs en bars baart bij sommigen al langer zorgen. Fans zien deze adressen immers als belangrijke ontmoetingsplekken voor gemeenschappen. 

Het nieuwe onderzoek benadrukt dat sluitingen van pubs en bars het karakter van buurten veranderen. “Dat geldt vooral in achtergestelde wijken, waar pubs ooit betaalbare sociale plekken boden”, stippen de wetenschappers aan. “Tegelijkertijd kan de groei van restaurants nieuwe economische kansen scheppen, maar het fenomeen onderstreept tevens de noodzaak voor beleidsmakers en planners om zich aan de veranderende consumptiegewoonten aan te passen.”