Honger leidt tot een verhoogd risicogedrag. Dat blijkt uit een studie van wetenschappers aan de University of Sussex. Het onderzoek toonde dat poelslakken het vermogen hebben om bij extreme honger hun voedselvoorkeuren te veranderen. In een overlevingsdrang bleken hongerige dieren bereid te om mogelijk schadelijke stoffen te consumeren. Op ogenblik dat ze goed gevoed zouden zijn, zouden de slakken dit soort voedsel nochtans altijd afwijzen. Aan de hand van hersenscans konden de wetenschappers een link leggen met de activiteit van schakelcellen in het centrale zenuwstelsel, die tot groter risicogedrag aanzetten naarmate het hongergevoel stijgen.

“Nagenoeg alle organismen worden geconfronteerd met de zoektocht naar een evenwicht tussen risico en overleving,” benadrukken de onderzoekers George Kemenes, Kevin Staras en Michael Crossley. “Door een concentratie op poelslakken als een model, wordt het mogelijk een inzicht te krijgen in vergelijkbare mechanismen bij complexere dieren, waar deze vragen veel moeilijker beantwoord zouden kunnen worden. Het onderzoek bood de mogelijkheid een beeld te creëren van de de cruciale mechanismen van hersencontrole die aan de basis liggen van beslissingen op het tijdstip van voeding en de keuze van de producten die zullen worden geconsumeerd.”

De onderzoekers slaagden er ook in om met succes het neurale netwerk van de slakken te manipuleren, waarbij de aflevering van dopamine kon worden geblokkeerd. Op die manier konden gevoede slakken ertoe worden gebracht het gedrag van een hongerig dier te adopteren. “Hierdoor veranderden gevoede en risico-averse dieren in risico-nemende exemplaren die erop gokten dat niet eetbare substanties toch geconsumeerd zouden kunnen worden,” stippen de onderzoekers aan. “Een inzicht in de motivaties achter het voedingsgedrag is van grote maatschappelijke relevantie.”

“Er zijn gevallen bekend waarin personen die in extreme situaties worden geplaatst, ook hun voedingsgedrag veranderen,” zeggen de onderzoekers. “Onder meer in periodes van hongersnood blijkt dat grote groepen mensen overschakelden op een menu van gras, bladeren en geroosterde berkenschors. Zelfs gekookte lederen riemen zouden zijn geconsumeerd. Nochtans hebben al die producten een bijzonder twijfelachtige voedingswaarde, terwijl ze tegelijkertijd met een hoog risico op schadelijke effecten gepaard gaan.”

Lees Verder

De hedendaagse mens heeft een zwakkere beenderstructuur dan de prehistorische jager-verzamelaar. Dat blijkt uit een studie van een onderzoek van wetenschappers aan de Durham University. Cruciaal in die evolutie was wellicht de overstap naar de landbouw, waardoor de mens een meer sedentair leven is gaan leiden. De verzwakking van de beenderstructuur is volgens de onderzoekers één van de minst bekende, maar wellicht één van de meest belangrijke gevolgen van een sedentaire levensstijl. Onder meer wordt gewezen op osteoporose, die één van de drie beenderbreuken bij vrouwen veroorzaakt. Bij mannen is osteoporose gelinkt aan 20 procent van alle beenderbreuken.

“De technologie wordt continu verbeterd om het leven gemakkelijker en efficiënter, maar vaak ook meer sedentair te maken,” zeggen de onderzoekers Karin Hind en Charlotte Roberts. “Dit heeft allemaal een impact op het lichaam en in het bijzonder op de botten. De samenleving is meer sedentair dan ooit voordien. Het gebruik van transport, elektrische fietsen en online leveringen staan ??een grotere lichamelijke activiteit in de weg. Vooral kinderen zijn minder actief, want computergames vervangen vaak fysieke beweging tijdens een cruciale periode van ontwikkeling. Beweging kan op deze leeftijd de beendersterkte in een periode van amper zes maanden met 5,5 procent versterken.”

“Men moet er ook rekening mee houden dat de huidige levensstijl zich in de genen van toekomstige generaties kan uiten,” beweren Hind en Roberts. “Als de sedentaire trends doorgaan, loopt de mensheid het risico zwakker en afhankelijker te worden. Dat zou kunnen leiden tot een groter gebruik van de gezondheidsdiensten, die al onder zware druk staan. Tijdens een maand bedrust kunnen beenderen ongeveer 3 procent van hun kracht verliezen. Gedurende een missie van vier tot zes maanden in de ruimte kunnen astronauten meer dan 10 procent van hun botsterkte verliezen. Door een gebrek aan zwaartekracht worden op de beenderen immers geen druk meer uitgeoefend.”

“Onze studie toont dat een sedentaire levensstijl een risicofactor vormt op een verminderde botsterkte op middelbare leeftijd,” zeggen de onderzoekers. “Die problemen kunnen echter door fysieke inspanningen worden opgevangen. Bij deelnemers aan impactsporten – zoals voetbal, hockey of hardlopen, blijkt de botsterkte tussen 20 procent en 30 procent hoger te liggen dan bij sedentaire bevolkingsgroepen.” Een analyse van botten van meer dan honderdduizenden jaren geleden, suggereert dat het skelet van de mens vandaag kwetsbaarder is dan de beenderstructuur van zijn voorouders.

“De verschillen werden duidelijk toen de mens een boer werd en zijn voedsel begon te bewerken, door dieren en planten te domesticeren,” zeggen Hind en Roberts. “Voordien ging de mens in de natuur op zoek naar planten en dieren die hem van voedsel zouden kunnen voorzien. De jager-verzamelaar was dan ook veel actiever dan de boer. Hij at ook magerder vlees. Onderzoek heeft uitgewezen dat de botsterkte bij de jager-verzamelaar 20 procent sterker was dan bij de boer. Ook bleek dat de sterkte van de armbeenderen van prehistorische vrouwen tussen 5 procent en 10 procent hoger lag dan bij moderne atletes.”

“De moderne mens heeft een gebrek aan beendersterkte,” zeggen de onderzoekers nog. “Er is echter een remedie. Mensen kunnen zelf het initiatief nemen om meer te bewegen. Kleine gedragsveranderingen kunnen helpen om de botsterkte weer op te bouwen, wat van cruciaal belang is. In het begin van dit decennium hadden wereldwijd 158 miljoen vijftigplussers een hoog risico op osteoporotische fracturen. Naar verwachting zal dat aantal over twintig jaar een verdubbeling hebben gekend. Hoewel de hogere levensverwachting een deel van de verklaring kan zijn, is de sedentaire levensstijl, die tot zwakkere botten leidt, ongetwijfeld ook een groot deel van het probleem.”

Lees Verder

Chocolade is veel ouder dan tot nu toe werd gedacht. Dat is de conclusie van een studie van wetenschappers aan de University of British Columbia, gebaseerd op onderzoek naar keramische producten die waren gevonden in de site van Santa Ana-La Florida in Ecuador, de vroegst gekende site van de Mayo-Chinchipe cultuur, die minstens tot 5.450 jaar teruggaat.

Bovendien moet volgens de onderzoekers de origine van het product eerder in Zuid-Amerika dan in Centraal-Amerika worden gezocht. De studie suggereert dat cacao, de plant waaruit chocolade is gemaakt, ongeveer vijftienhonderd jaar vroeger werd gedomesticeerd dan eerder was verondersteld.

Eerder vondsten hadden gewezen op het gebruik van cacao als gedomesticeerd product ongeveer 3.900 jaar geleden. Daarbij werd gesuggereerd dat de cacaoboom voor de eerste keer in Midden-Amerika werd gecultiveerd. Het nieuwe onderzoek toont echter genetisch dat de grootste diversiteit van de cacaoboom eigenlijk in equatoriaal Zuid-Amerika kan worden teruggevonden. In deze regio blijft cacao ook belangrijk voor hedendaagse inheemse groepen. De studie toont dat volkeren uit de bovenloop van de Amazone, met uitlopers tot de Andes in het zuidoosten van Ecuador, een product verwerkten dat een naaste verwant blijkt van een cacao-type dat later in Mexico werd gebruikt.

“Ook was het duidelijk dat deze activiteiten al vijftienhonderd jaar eerder konden worden vastgesteld dan tot nu toe werds vermoed,” benadrukte hoofdonderzoeker Michael Blake, professor antropologie aan de University of British Columbia. “Ze deden dit ook met behulp van uitgebreid aardewerk dat vroeger moet worden gedateerd dan gelijkaardige vondsten in Midden-Amerika en Mexico. Dit suggereert dat het gebruik van cacao, waarschijnlijk als een drank, zich hoogstwaarschijnlijk naar het noorden verspreidde door boeren die cacao kweekten in wat nu Columbia is en uiteindelijk naar Panama en andere delen van Midden-Amerika en Zuid-Mexico. ”

De cacaoboom vertegenwoordigde een cultureel belangrijke oogst in het pre-Columbiaanse Meso-Amerika – een historische regio en een cultureel gebied in Noord-Amerika dat zich uitstrekt van ongeveer centraal Mexico tot Belize, Guatemala, El Salvador, Honduras, Nicaragua en het noorden van Costa Rica. Cacaobonen werden als betaalmiddel gebruikt, maar vormden ook de basis voor chocoladedranken tijdens feesten en rituelen. De onderzoekers zeggen verschillende bewijzen te hebben gevonden dat de Mayo-Chinchipe-cultuur cacao gebruikte tussen 5.300 jaar en 2.100 jaar geleden.

De onderzoekers verwijzen daarbij naar de aanwezigheid van zetmeelkorrels die specifiek bleken voor aanwijzingen van cacao in keramische vaten en gebroken stukken aardewerk. Tevens konden restanten worden aangetroffen van theobromine, een bitter alkaloïde dat in de cacaoboom kon worden gevonden, maar niet in de wilde verwanten van de plant kon worden aangetrokken. De bevindingen van het team suggereren verder dat het Mayo-Chinchipe volk het gebruik van de cacaoboom al minstens vijftienhonderd jaar kende vooraleer het gewas ook in Centraal Amerika opdook.

Omdat sommige artefacten uit Santa Ana-La Florida verbindingen hebben met de Pacifische kust, suggereren de onderzoekers dat door de handel in goederen, inclusief cultureel belangrijke planten, de reis van cacao naar het noorden zou kunnen zijn begonnen. “Het ontdekken van de oorsprong van voedsel waar we vandaag op vertrouwen is belangrijk omdat die kennis ons helpt de complexe geschiedenis van onze hedendaagse identiteit te begrijpen,” benadrukken de onderzoekers. “Vandaag vertrouwen we allemaal, op een of andere manier, op voedingsmiddelen die dat al werden gemaakt door de inheemse volkeren van het Amerikaanse continent.” (Foto: Barry Callebaut)

Lees Verder

Een meerderheid van de bierdrinkers zou bereid zijn een extra bedrag te betalen voor bier dat met een duurzaam proces is geproduceerd. Dat is de conclusie van een onderzoek van wetenschappers aan de Indiana University bij meer dan duizend bierdrinkers in de Verenigde Staten. Gemiddeld zouden de consument per six-pack een meerprijs van 1,30 dollar willen betalen.

De resultaten van de studie toont volgens de onderzoekers dat de sector, die een bijzonder energie-intensief karakter heeft, belangrijke ecologische besparingen kan realiseren. De industrie heeft ook een groot potentieel voor een beperking van zijn energieverbruik en zijn impact op de klimaatverandering.

“Het onderzoek toont aan dat de introductie van energiebesparende praktijken in het brouwproces financieel haalbaar is,” zegt onderzoeksleider Sanya Carley, professor milieukunde aan de Indiana University. “Zelfs indien die beslissing tot een meerkost zou leiden, blijkt meer dan de helft van de consumenten bereid om die bijkomende financiële last te dragen.” Uit de studie bleek dat 59 procent van de consumenten aangaf bereid te zijn om voor duurzaamheid een hogere prijs te betalen. Consumenten die al meer betaalden voor hun bieren, bleken ook sneller bereid een bijkomende kost te willen dragen voor een grotere duurzaamheid.

Consumenten die bereid waren om voor duurzaamheid een meerprijs te betalen, bleken bovendien zich ook op een grotere schaal een verantwoorde levensstijl na te streven. Deze groep bleek immers ook een groter engagement te tonen tegenover recyclage, compostering en de aankoop bij lokale producenten van voeding en andere producten. “Opvallend genoeg kon geen significante correlatie worden opgetekend tussen de favoriete biertypes en de bereidheid om een meerprijs te betalen. Consumenten van traditionele Amerikaanse bieren, zoals Budweiser of Coors, bleken een even grote bereidheid te betalen als verbruikers van ambachtelijke bieren.

Een aantal brouwerijen hebben al belangrijke investeringen in duurzaamheid gedaan. Onder meer wordt daarbij gewezen op de installatie van zonnepanelen, de bouw van verwerkingssystemen voor afvalwaters, de isolatie van brouwketels of de opvang van de stoom van het brouwproces. “Al die investeringen vereisen echter een voorafgaandelijke investeringen, die vermoedelijk de bierprijzen zullen doen stijgen,” merken de onderzoekers op. (Foto: Pixabay)

Lees Verder

In Schotland kan de rijke traditie van whisky ook voor gin een sterke springplank zijn. Dat zegt de Schotse Gin Cooperative. Er wordt op gewezen dat de verkoop van gin in Groot-Brittannië de voorbije periode een spectaculaire stijging heeft gekend.

Een meerderheid van die productie is afkomstig uit Schotland. Twee jaar geleden realiseerden de Britse ginproducenten een omzet van 1,15 miljard pond, terwijl bij blended whisky een verkoop van 1,25 miljard pond werd opgetekend. Beide categorieën kenden vorig jaar een sterke exportgroei. Britse gin haalde het voorbije jaar voor de eerste keer een export van meer dan 500 miljoen pond.

“Gin heeft in Groot-Brittannië een explosieve groei gekend,” zegt Martin Reid, oprichter van de Gin Cooperative. “Dat geldt zowel voor de binnenlandse productie als voor de export. Bovendien neemt Schotland ongeveer 70 procent van de totale Britse ginproductie voor zijn rekening.” Onder meer wordt gewezen op merken zoals Hendrick’s van William Grant & Sons en Gordon’s en Tanqueray, beide eigendom van Diageo. Er is volgens Reid dan ook geen redenen om eraan te twijfelen dat gin, met een correct management, op termijn het succes van de Schotse whisky zal kunnen evenaren. Volgens sommigen zal tegen eind dit decennium in Groot-Brittannië al meer gin dan whisky worden verkocht.

“In ieder geval kan voor de Schotse gin een succesvolle toekomst worden voorspeld,” meent Reid. “Gin kan daarbij ook profiteren van de superieure waterkwaliteit waar ook de Schotse whisky een groot deel van zijn succes dankt. Bovendien kan Schotland prat gaan op een wereldwijde faam als marktleider voor de productie van geestrijke dranken. Een groot gedeelte van die kennis en vaardigheden zijn ook naar de productie van gin doorgesijpeld. Er is dus een basis aanwezig voor de productie van gin van absolute topklasse. Daarnaast moet ook gewezen worden op de nauwe band die veel Schotten met de natuur hebben.”

“Ook het merk Schotland kan veel bijdragen tot het succes van de nationale gin-productie,” beklemtoont Reid. “Schotland is immers een natie die bekend staat voor zijn voeding en drank van hoge kwaliteit, zoals de Schotse zalm en de Schotse whisky, die over de hele wereld worden geëxporteerd. Er kan dan ook wereldwijd een toenemend bewustzijn over de Schotse whisky worden opgemerkt. Bars over de hele wereld gaan actief op zoek naar nieuwe Schotse gins om aan hun assortiment toe te voegen. Schotse ginproducenten zoeken anderzijds eveneens naar nieuwe exportmogelijkheden.

(Foto: Pixabay/Steve Buissinne)

Lees Verder

Een striktere reclame-wetgeving dreigt in Ierland het whiskey-toerisme te bedreigen. Dat zegt de Irish Whiskey Association. Verwezen wordt naar een grote beperking op wegwijzers naar distilleerderijen of andere bestemmingen waarin een alcoholmerk wordt vernoemd. Dat heeft de Irish Whiskey Association gezegd. De nieuwe wetgeving verbiedt alcohol-reclame aan elke halte van het openbare vervoer of binnen een straal van tweehonderd meter rond een school of een kleutertuin. In praktijk betekent deze regelgeving volgens de sectororganisatie dat nagenoeg elke wegwijzer naar de bezoekerscentrum van de distilleerderijen in stedelijke gebieden onmogelijk zal worden.

Opgemerkt wordt dat het whiskey-toerisme in Ierland een duidelijke opgang kent. Vorig jaar ontvingen de Ierse distilleerderijen 814.000 bezoekers. Dat betekende een stijging met 11 procent tegenover het jaar voordien. Bovendien wordt opgemerkt dat 90 procent van de bezoekers uit het buitenland afkomstig waren. In totaal hebben de Ierse distilleerderijen op dit ogenblik dertien bezoekerscentra. Er zijn echter plannen om dat aantal de volgende jaren te verdubbelen. Gewaarschuwd wordt echter dat niet alleen de whiskey-producenten door de nieuwe wetgeving zullen worden geraakt.

Onder meer wordt gewezen het Guinness Storehouse, de meest populaire betalende toeristische attractie van het land, die vorig jaar meer dan één miljoen bezoekers ontving. William Lavelle, hoofd van de Irish Whiskey Association, zegt dat zijn organisatie aandring op veranderingen in de wetgeving, zodat het Ierse whiskey-toerisme en de kleine distilleerderijen in het land zouden kunnen worden beschermd. Lavelle wijst erop dat vooral de kleine producenten en nieuwe merken zwaar door de beperkingen zouden worden getroffen. Omdat zij bij het brede publiek minder bekend zijn, dreigen zij immers vaker onder de radar van de toerist te blijven. Wegwijzers kunnen de toerist op hun bestaan wijzen.

Daarbij wordt ook gewezen op de impact van deze activiteiten op de lokale economie. “Kleine distilleerderijen hebben lokale mensen in dienst en doen hun aankopen bij lokale boeren,” zegt Lavelle. “Bovendien trekken ze ook de toerist naar een lokale bestemming. Reclame voor whiskey wordt al zwaar beperkt. Campagnes op televisie zijn uitgesloten. De draconische beperkingen op buitenreclame en promotie betekenen echter een stap te ver. De regels ondermijnen de concurrentiekracht, belemmeren de innovatie en bedreigen de tewerkstelling.”

Lees Verder

In China wordt inmiddels meer Budweiser gedronken dan in de Verenigde Staten. Dat blijkt uit een rapport van Rabobank over de Amerikaanse bierconsumptie tijdens de eerste zes maanden van dit jaar.

Opgemerkt wordt dat de binnenlandse bierconsumptie in de Verenigde Staten de voorbije twee decennia is ingekrompen, terwijl de interesse van de Chinese consument in Amerikaanse bieren volgens het rapport duidelijk is toegenomen. Tijdens de eerste helft van dit jaar is China voor Budweiser, het topproduct van brouwer AB InBev in de Verenigde Staten, een groter markt geworden dan de Amerikaanse klanten.

De totale bierconsumptie heeft in de Verenigde Staten sinds begin deze eeuw weinig verandering heeft gekend. Uit de cijfers van Rabobank blijkt dat in de Verenigde Staten bij de eeuwwisseling 23,5 miljard liter bier per jaar werd geproduceerd. Vorig jaar werd een volume van 23,46 miljard liter opgetekend. Wel moet een verschuiving in de biertypes worden gemeld. Terwijl rond de eeuwwisseling nog 87,7 procent van de consumptie werd gedekt door binnenlandse producten, is dat cijfer vorig jaar tot 67,6 procent teruggevallen. Het aandeel van buitenlandse producenten en ambachtelijke bieren is van 12,3 procent naar 32,4 procent gestegen.

“Amerikaanse consumenten tonen minder interesse in de courante merken en richten hun aandacht steeds meer op buitenlandse import,” zegt Rabobank. “Budweiser, Heineken en Coors moeten plaats maken voor Corona, Modelo of Dos Equis. Een gelijkaardig  fenomeen kan worden opgemerkt in China, maar daar wordt Budweiser bezien als een boeiend buitenlands bier, waarvoor meer betaald wordt dan voor de lokale Chinese opties. Een gelijkaardig fenomeen kan worden vastgesteld in alle grote bierdrinkende landen zoals Mexico, Brazilië, Groot-Brittannië en Duitsland. Binnenlandse bieren moeten terrein prijsgeven, terwijl buitenlandse merken en ambachtelijke bieren aan populariteit winnen.”

Het fenomeen moet volgens François Sonneville, drankenspecialist bij Rabobank, aan vier verschillende redenen worden gekoppeld. In de eerste plaats wijst hij naar de toenemende wereldwijde migratie, waarmee ook de bieropties zijn toegenomen. Migranten houden vast aan de producten die ze uit hun thuisland kennen. Anderzijds wordt gewag gemaakt van toeristen die graag bier meebrengen uit hun vakantiebestemmingen. Maar Sonneville legt ook een verband met de wereldwijde positionering van de biermerken. Marktleiders zoals AB InBev en Heineken kunnen volgens hem in veel markten tegelijkertijd investeren. Daardoor kan succes worden geboekt in markten – zoals China – die voor kleinere concurrenten onbereikbaar zijn.

Tenslotte benadrukt dat de consument een grotere oordeelkundigheid tentoon spreidt bij de combinatie van bieren en menu’s. (Foto: AB InBev)

Lees Verder

Moleculaire veranderingen in de hersenen kunnen worden gekoppeld aan gedrag dat centraal staat in verslavingen, zoals het verkiezen van drugs boven alternatieve beloningen. Dat zegt een studie van wetenschappers aan de Linköping University in Zweden en de University of Texas in de Verenigde Staten, gebaseerd op een onderzoek bij een populatie ratten, die toegang tot alcohol hadden gekregen. Wanneer de dieren nadien een keuze konden maken bleek de meerderheid echter suikerwater boven alcohol te verkiezen. Toch bleek 15 procent van de dieren bij alcohol te kiezen. Dat cijfer komt ongeveer overeen met het percentage mensen dat met een alcoholverslaving worstelt.

Het gedrag van ratten die voor alcohol kozen, toonde verscheidene overeenkomsten met de diagnose die ook bij mensen met een verslaving kunnen worden vastgesteld. Opgemerkt dat ook negatieve gevolgen een voortgezet gebruik niet kunnen stoppen. Dat bleek uit het feit dat ook een toediening van een onaangename elektrische schok bij de keuze voor alcohol de verslaafde dieren niet voor een alternatief kan doen kiezen. “De wetenschap over de schadelijke en zelfs dodelijke gevolgen van het product is een belangrijk kenmerk van de verslaving,” zegt onderzoeksleider Markus Heilig, professor klinische geneeskunde aan de Linköping University.

“Er blijkt echter iets misgegaan met de motivatie-controle, waardoor men in het problematische gedrag blijft volharden,” verduidelijkt professor Heilig. Uit een analyse van de hersenactiviteit bleek dat de grootste verschillen konden worden gevonden in de amygdala, die een belangrijke impact heeft op de emotionele reacties. Vastgesteld werd dat in de amygdala een veel lager volume van een transportproteïne werd aangetroffen dan in de hersenen van ratten die op suikerwater waren overgeschakeld. Wanneer bij de dieren die op suikerwater waren overgeschakeld de werking van het transportproteïne werd onderdrukt, kon bovendien een toename van de interesse in alcohol worden vastgesteld.

Dezelfde elementen konden bij een autopsie worden aangetroffen op personen die waren overleden en waarbij eerder een alcohol-verslaving was vastgesteld. De onderzoekers zeggen te hopen dat de resultaten van de studie mogelijk kan helpen een therapie te vinden die de behandeling van alcohol-afhankelijkheid kan vergemakkelijken. De wetenschappers zeggen samen te werken met een onderneming om een nieuwe molecule te ontwikkelen die een kandidaat-geneesmiddel voor de behandeling van alcoholisme zou kunnen worden gebruikt.

Lees Verder

De wereldwijde bierconsument toont minder interesse in volumes, maar hecht steeds meer belang aan kwaliteit. Dat wordt bewezen door de aanhoudende groei die speciaalbieren en microbrouwers kunnen laten optekenen. Tegelijkertijd moet worden vastgesteld dat steeds meer consumenten uit gezondheidsoverwegingen overschakelen op alcoholarme of alcoholvrije variëteiten. Dat is de conclusie van een rapport van consulent GlobalData. Het traditionele lager blijft echter met een marktaandeel van 92 procent nog altijd de biermarkt domineren.

“Er mag niet verwacht worden dat de wereldwijde biermarkt de volgende periode een gemiddelde jaarlijkse groei van meer dan 2 procent zal laten optekenen,” aldus GlobalData. “De verschuiving van kwantiteit naar kwaliteit kan voor de bierindustrie echter talloze opportuniteiten openen.” Na de financiële crisis op het einde van het voorbije decennium werd de sector met een terugval geconfronteerd. Ook vijf jaar geleden, door een daling van de consumptie in China, moest een achteruitgang worden gemeld. Het voorbije jaar kon echter opnieuw een groei met 1 procent worden gemeld.

Achter die groei gaan volgens het rapport echter grote regionale verschillen schuil. In Afrika, het Midden-Oosten en Azië kon sinds het einde van de voorbije eeuw een gemiddelde jaarlijkse groei van ongeveer 4 procent worden gemeld. In Latijns-Amerika en Oost-Europa werd over diezelfde periode nog een bescheiden gemiddelde groei van ruim 2 procent per jaar geregistreerd. Australasia, Noord-Amerika en West-Europa kenden daarentegen een terugval of maximaal een status-quo.

Ook in de biercategorieën konden aanzienlijke verschillen worden opgemerkt. Terwijl de gewone bieren een gemiddelde groei met 1,6 procent lieten optekenen, konden de premium bieren een stijging met 3,1 procent melden. Bij de superpremium bieren was er zelfs sprake van een stijging met 5 procent. “Wereldwijd kon worden vastgesteld dat 37 procent van de consumenten bereid is om meer te betalen voor een bier dat een extra beleving biedt,” aldus nog GlobalData. “Premium bieren blijken bovendien een jonger publiek aan te spreken.”

Uit het rapport blijkt nog dat 84 procent van de consumenten aangeeft zijn consumptie van alcohol te willen terugdringen. Bovendien blijkt 32 procent bij de keuze van een bier ook rekening te houden met calorieën. Dat is een trend die vooral kon worden opgemerkt in Azië, Latijns-Amerika en Noord-Amerika. Vooral in de leeftijdsgroep tussen achttien en vierendertig jaar wordt de alcoholconsumptie uit gezondheidsoverwegingen teruggeschroefd. Toch blijkt dat bij de sterke bieren – met een alcoholvolume van meer dan 5,5 procent – een groei met ruim 4 procent kon worden genoteerd. (Foto: Pixabay)

Lees Verder

De wereldwijde productie van zwarte thee zal het volgende decennium een gemiddelde jaarlijkse groei met 2,2 procent laten optekenen, terwijl bij groene thee over diezelfde periode een gemiddelde stijging met 7,5 procent per jaar zal registreren. Dat blijkt uit een rapport van de Food and Agriculture Organization (FAO) van de Verenigde Naties.

Tegelijkertijd wordt gewaarschuwd dat vele theeproducenten een zware impact zullen ervaren van de klimaatverandering. De betrokken landen moeten volgens het rapport dan ook de klimaatfenomenen in hun verdere ontwikkelingsplannen opnemen.

« Overstromingen en droogste hebben nu al een impact op de oogst, de kwaliteit en de prijzen van de thee, » wordt in het rapport opgemerkt. Verwacht wordt dat over tien jaar groene thee een productieniveau van 3,6 miljoen ton zal hebben bereikt. Die trend zal volgens het rapport grotendeels worden gedreven door China, waar de jaarproductie over een periode van tien jaar van 1,5 miljoen ton tot 3,3 miljoen ton zou laten optekenen. Ook Vietnam zou een sterke productiegroei kennen. Het Vietnamese productievolume voor groene thee zou immers een gemiddelde jaarlijkse groei met 6,8 procent melden.

Bij zwarte thee wordt over tien jaar een productie van 4,4 miljoen ton verwacht. Dat is vooral te danken aan groei in China, Kenya en Sri Lanka. Er wordt wel opgemerkt dat de groei van de wereldwijde theemarkt vooral gedreven zal worden door verbeterde productieniveaus. Een toename in oppervlakte wordt echter niet verwacht. De groei wordt vooral gedragen door een toenemende vraag. De consumptie van thee heeft een snelle stijging gekend in China, India en andere opkomende economieën.

De sector profiteert volgens het rapport vooral aan de hogere inkomens van de consumenten, maar ook aan bijzondere producten, zoals kruidenthee, fruitinfusies en de toevoeging van andere aroma’s. Ook het gezonde imago van thee is een belangrijke promotie. Tegelijkertijd wordt gewaarschuwd dat de sector rekening zal moeten houden met de impact van de klimaatverandering. De wereldwijde theeproductie is immers grotendeels beperkt tot enkele geografische regio’s die bijzonder gevoelig zouden kunnen zijn voor de gevolgen van de klimaatverandering.

Er wordt aan toegevoegd dat de theeplant ook bijzonder gevoelig is aan verandering in zijn biotoop. (Foto: Jill Wellington)

Lees Verder