De wereldwijde markt voor persoonlijke luxegoederen liet het voorbije jaar een omzet van 363 miljard euro optekenen. Dat betekende een daling met 2 procent tegenover het jaar voordien. Dat blijkt uit een rapport van consulent Bain & Company en het luxeconcern Altagamma, waar gewag wordt gemaakt van een eerste daling in vijftien jaar. 

Luxeconsumenten hebben het voorbije jaar bij hun discretionaire uitgaven een grotere voorzichtigheid aan de dag gelegd. – Foto: Gucci

De totale luxesector boekte vorig jaar een omzet van 1,48 biljoen euro. Dat vertegenwoordigde een daling tussen 1 procent en 3 procent tegenover het jaar voordien. Dit weerspiegelde volgens de onderzoekers een normalisatie na de sterke groei die de twee jaar voordien werd opgetekend. Er wordt aan toegevoegd dat de uitgaven nog altijd hoger liggen dan het niveau dat voor de uitbraak van de covid-pandemie werden opgetekend.

“De wereldwijde luxeconsumenten worstelen met de macro-economische onzekerheid en worden geconfronteerd met merken die met aanhoudende prijsstijgingen werken”, werpt Bain op. “Daardoor hebben ze hun discretionaire uitgaven enigszins teruggeschroefd.”

De markt voor sieraden viel vorig jaar op als de meest veerkrachtige luxe kerncategorie. Er was sprake van 31 miljard euro inkomsten. Dat betekende een stijging tussen 0 procent en 2 procent tegenover het jaar voordien. Vooral dure sieraden presteerden goed. Horloges, lederwaren en schoenen lieten daarentegen een daling optekenen. “Dit heeft te maken met het feit dat ambitieuze consumenten naar het premiumsegment terugvielen en zich bij hun aankopen steeds selectiever opstelden”, merkte Bain op.

China

Verder wordt opgemerkt dat de tweedehands luxemarkt vorig jaar wereldwijd 48 miljard euro inkomsten genereerde. Dit betekende een groei met 7 procent tegenover het jaar voordien. “Harde luxeartikelen – waaronder sieraden en horloges – domineerden deze markt en vertegenwoordigden tussen 80 procent en 85 procent van de tweedehandsverkopen”, merkt Bain op. “Ook kleding kende een opmerkelijke heropleving.”

“Merken nemen grotere stappen om dit kanaal op te volgen en te sturen, waarbij velen strenger toezicht houden op wederverkoopprogramma’s invoeren of hun eigen platformen lanceren”, geeft Bain nog aan.

In China kenden de luxeverkopen een sterke terugval. “De binnenlandse verkopen leden onder een laag consumentenvertrouwen”, merkt Bain op. “Bovendien trokken Chinese toeristen massaal naar nabijgelegen regio’s zoals Europa, waar hun uitgaven de eerste tien maanden van vorig jaar met 40 procent stegen tegenover dezelfde periode het jaar voordien. In China was er sprake van een daling tussen 20 procent en 22 procent tegenover het jaar voordien. Dat was te wijten aan zwakke macro-economische omstandigheden, die de binnenlandse uitgaven ernstig hebben beïnvloed.”

Ondanks deze cijfers wordt voorspeld dat de verkoop van persoonlijke luxegoederen dit jaar opnieuw een lichte groei zullen laten optekenen. Er wordt daarbij gewag gemaakt van een stijging tussen 0 procent en 4 procent. “Er wordt uitgegaan van een aanhoudende groei in de westerse wereld, een uiteindelijk herstel in China in de tweede helft van het jaar en een stabilisatie in Japan”, beklemtoonde Bain.

Meer over dit onderwerp:

• Winsten LVMH Group vorig jaar 17 procent gedaald
• Miu Miu opnieuw verkozen tot populairste modemerk ter wereld
• Erfenissen zullen heel wat kunst op de markt brengen
• De Beers tekent nieuw diamantakkoord met Botswana
• Amerikaanse invoer diamanten moet voortaan land van ontginning melden
• Juwelen ondersteunen groei bij Richemont

In het Verenigd Koninkrijk boort de Royal Mint, producent van de nationale muntstukken, een nieuwe bron aan voor de winning van goud. Om zijn goudvoorraden aan te vullen, heeft het Britse staatsbedrijf immers beslist om elektronisch afval (e-waste) te verwerken. Daarvoor werd in Llantrisant, in het zuiden van Wales, een grote industriële fabriek opgetrokken. In de installaties van die fabriek zal het goud uit oude printplaten van computers en andere elektronische apparatuur te halen. 

Elektronisch afval – van oude telefoons en computers tot televisietoestellen – vormt een snelgroeiend probleem. Uit cijfers van de Verenigde Naties blijkt dat twee jaar geleden in totaal 62 miljoen ton elektronisch afval werd weggegooid. Volgens ramingen zal de berg elektronisch afval tegen het einde van dit decennium nog worden verdrievoudigd.

Jaarlijks wordt meer dan 60 miljoen ton elektronisch afval weggegooid. – Foto: Pixabay

In Llantrisant worden ingezamelde stapels printplaten verhit om de verschillende componenten te verwijderen. Vervolgens wordt de reeks losgemaakte spoelen, condensatoren, pinnen en transistoren op een transportband gezeefd, gesorteerd, gesneden en in blokken gesneden. Daarbij worden alle onderdelen met goud geselecteerd en vervolgens naar een chemische installatie op de site afgevoerd. Daarna wordt het goud in een chemische oplossing gegoten. Nadat die oplossing wordt gefilterd, blijft een gouden poeder over. Tenslotte wordt dat poeder in een oven verhit, waardoor goudklompen worden gevormd.”

“De Royal Mint richt zich in Llantrisant op stedelijke mijnbouw”, werpt Inga Doak, hoofd duurzaamheid van het Britse staatsbedrijf, op. “We recupereren een afvalproduct dat door de maatschappij wordt geproduceerd. Uit dat restproduct wordt vervolgens het goud gehaald om opnieuw te kunnen worden verwerkt.” Doak merkt daarbij op dat de economie steeds meer de waarde van deze eindige grondstof begint op te merken.

“De traditionele processen voor de winning van goud zijn bijzonder energie-intensief”, verduidelijkt Leighton John, operationeel directeur van de Royal Mint. “Daarbij wordt beroep gedaan op extreem giftige chemicaliën die slechts één keer kunnen worden gebruikt. Bij die processen wordt ook gebruikgemaakt van smelters die bijzonder veel energie consumeren. Bij het nieuwe procédé verloopt het chemisch proces echter bij kamertemperatuur. Daarvoor is slechts weinig energie nodig, terwijl de gebruikte chemische producten kunnen worden gerecupereerd. Het goud kan bovendien snel worden gewonnen.”

Grote aanvoer

De Royal Mail kan voor het nieuwe productieproces op de aanvoer van grote voorraden rekenen. Volgens een rapport van de Verenigde Naties is het Verenigd Koninkrijk per hoofd van de bevolking na Noorwegen de grootste producent van technologie-afval ter wereld. “Het is de bedoeling om jaarlijks meer dan 4.000 ton elektronisch afval te verwerken”, zegt Leighton John. “Traditioneel wordt dit afval naar het buitenland verscheept, maar die export is nu niet langer noodzakelijk. Daardoor wordt ook een aanzienlijk financieel verlies vermeden.” Vierduizend ton e-waste zou tot 450 kilogram goud moeten opleveren. Die voorraad heeft aan de huidige tarieven een waarde van 27 miljoen pond. 

Deze verschuiving naar de afvalsector betekent een grote verandering voor de Royal Mint, die al meer dan duizend jaar de officiële muntfabrikant van het Verenigd Koninkrijk is. Maar nu het gebruik van contant geld afneemt, vormt e-waste voor het overheidsbedrijf een nieuwe manier om inkomsten te genereren en arbeidsplaatsen te redden. “We dienden onze activiteiten te diversifiëren”, verduidelijkt Anne Jessopp, chief executive van de Royal Mint. “Aangezien er nu minder mensen nodig zijn om munten te maken, was het eigenlijk een ideale gelegenheid om medewerkers naar de verwerking van e-waste over te plaatsen. Op die manier konden we de tewerkstelling van de betrokkenen redden.” 

Het goud wordt in eerste instantie gebruikt voor de vervaardiging van sieraden. In een later stadium zullen de gewonnen voorraden ook worden gebruikt voor de productie van herdenkingsmunten. De Royal Mint zoekt ook naar mogelijkheden voor de andere materialen – waaronder aluminium, koper, tin en staal – die uit de printplaten worden gehaald. De printplaten zelf zouden mogelijk kunnen worden vermalen en in de bouwindustrie gebruikt.

Meer over dit onderwerp:

• Minder dan kwart van wereldwijde e-waste wordt gerecycleerd
• Elektronisch afval betekent een nieuwe goudmijn
• Goudmijnen Sado Island op lijst met werelderfgoed geplaatst
• Braziliaanse goudmijnen massaal op gebruik illegaal kwik betrapt
• Wereldwijde vraag naar goud op recordniveau

Het voorbije jaar heeft Rusland 37,3 miljoen karaat ruwe diamanten geproduceerd. Daarmee werd het land voor de eerste keer de grootste producent van ruwe diamant, ondanks de internationale sancties en een zwakke markt die de Russische diamantverkoop belemmeren. Dat blijkt uit een rapport van het Kimberley Process.

De waarde van de Russische productie aan ruwe diamanten haalde het voorbije jaar een niveau van 3,61 miljard dollar. Het jaar voordien liet het land nog een productie van 41,9 miljoen karaat, met een totale waarde van 3,55 miljard dollar, optekenen. De gemiddelde waarde per karaat steeg daarbij van 85 dollar naar 97 dollar. Ondanks de gedaalde productie slaagde Rusland er toch in om Botswana als grootste producent van ruwe diamanten in de hele wereld voorbij te steken.

Rusland produceerde vorig jaar 37,3 miljoen karaat ruwe diamanten. – Foto: Alrosa

Botswana kende immers een grotere terugval, die wellicht grotendeels moet worden toegeschreven aan de lager opbrengsten van de Jwaneng Mine van De Beers, die zich midden in een uitbreiding bevindt. Botswana produceerde vorig jaar 25,1 miljoen karaat ruwe diamanten, tegenover 24,5 miljoen karaat het jaar voordien. De waarde van die voorraden vielen van 4,7 miljard dollar naar 3,28 miljard dollar terug, terwijl de gemiddelde prijs per karaat van 192 dollar naar 131 dollar daalde.

Wereldwijd werd er vorig jaar 111,5 miljoen karaat ruwe diamant geproduceerd. Dat betekende een daling met 8 procent tegenover het jaar voordien. De waarde van die voorraden ging met 20 procent achteruit tot 12,72 miljard dollar. Na Rusland en Botswana bestaat de top tien van grootste producenten van ruwe diamanten uit Canada (1,55 miljard dollar), Angola (1,53 miljard dollar), Namibië (1,23 miljard dollar), Zuid-Afrika (794 miljoen dollar), Zimbabwe (303 miljoen dollar), Lesotho (139 miljoen dollar), Sierra Leone (102 miljoen dollar) en de Democratische Republiek Congo (65 miljoen dollar).

De wereldwijde import van ruwe diamanten viel het voorbije met 10 procent terug, terwijl de export een inkrimping met 9 procent registreerde. Daarbij moest Zuid-Afrika een daling van de uitvoer met 45 procent melden, gevolgd door Botswana (24 procent) en Rusland (12 procent).

Sancties

De Russische diamantsector moet, ondanks de toegenomen productie, afrekenen met sancties van de internationale gemeenschap wegens de aanval van het land op Oekraïne. Inmiddels is ook de Europese Unie toegetreden tot de groep landen die de invoer van Russische diamanten verbieden, terwijl de Verenigde Staten eveneens strengere regels hebben uitgevaardigd.

De Europese Unie voerde begin dit jaar een verbod op de import van Russische diamanten in. Begin maart werd dat verbod uitgebreid tot Russische voorraden die vanuit een derde land naar de Europese Unie werden geëxporteerd. De controle op die trafieken zou door garanties over de traceerbaarheid van de diamanten mogelijk moeten worden. Daarbij zou een certificeringssysteem worden gehanteerd.

In eerste instantie was voor die certificering een deadline begin september dit jaar aangekondigd, maar die datum is inmiddels verschoven naar begin maart volgend jaar. De Europese Unie ging daarmee in op oproepen van De Beers en andere producenten, die gevraagd hadden om een langere overgangsperiode waarin importeurs andere documentatie zouden mogen gebruiken om aan te tonen dat hun diamanten niet van Russische origine zijn. De maatregel geldt niet voor voorraden die zich bij de ingang van de sanctie al buiten Rusland bevonden.

Meer over dit onderwerp:

• India wil controle op internationale sancties tegen Russische diamant
• Bijkomende sancties voeren druk op Russische diamantsector verder op
• Antwerpen vraagt meerdere controlepunten voor Russische diamanten
• Anglo American zoekt nog steeds overnemer voor diamantproducent De Beers
• Dalende verkopen zetten wereldwijde diamantmarkt onder druk