managing21.be

Driekwart van de wereldwijde toeleveringsketen van de wereldwijde batterijproductie loopt het risico in conflict te komen met de wetten op gedwongen arbeid in de Verenigde Staten en de Europese Unie. Dat blijkt uit een rapport van Infyos, een bedrijf dat zich toespitst op de wettelijke ondersteuning van de batterijsector.

“Er moet worden vastgesteld dat 75 procent van de wereldwijde batterijproductie in zijn toeleveringsketen banden heeft met bedrijven die al met aantijgingen van ernstige schendingen van de mensenrechten werden geconfronteerd”, merkt Sarah Montgomery, chief executive van Infyos, op. “De meeste grote batterijfabrikanten en een groot aantal grote merken uit de autoproductie, elektronica en de opslag van energie lopen het gevaar in hun toeleveringsketen met schendingen van de mensenrechten te worden geconfronteerd.”

Inbreuken tegen de mensenrechten vormen in de batterijproductie een belangrijk knelpunt. – Foto: Foto: Pixabay/Benjamin Marder

“Er moet met een brede waaier aan inbreuken rekening worden gehouden”, stipt Montgomery nog aan. “Onder meer worden mensen gedwongen om tegen een minimale vergoeding in lithium-raffinaderijen te werken. Anderen verplichten vijfjarige kinderen om onder gevaarlijke omstandigheden kobalt uit de grond te halen. Er moeten wereldwijd ernstige inbreuken tegen de mensenrechten worden opgetekend. Dat geldt vooral in landen die over veel grondstoffen beschikken en door fragiele en corrupte regeringen – zoals de Democratische Republiek Congo en Madagaskar – worden geleid.”

De meeste beschuldigingen van ernstige schendingen van de mensenrechten hebben echter betrekking op bedrijven die in China actief zijn met het delven en raffineren van grondstoffen die in batterijen over de hele wereld terechtkomen. Een belangrijk crisisgebied is de autonome regio Xinjiang Uyghur in het noordwesten van China, waar de productie van batterijen, auto’s en zonnepanelen al wordt getroffen door beschuldigingen van wijdverbreide dwangarbeid.

Fabrikanten van elektrische voertuigen en batterijen hebben een complexe toeleveringsketen. Netwerken kunnen soms uit meer dan tienduizend leveranciers, van mijnbedrijven tot chemische raffinaderijen en autofabrikanten, bestaan. Schendingen van de mensenrechten zijn vaak gesitueerd in de vroege fases van de toeleveringsketen. Dat is onder meer het geval bij het delven en raffineren van grondstoffen. Voor de bedrijven die batterijen aankopen is het dan ook vaak moeilijk om alle risico’s in hun toeleveringsketen te identificeren.

De leveranciersketen wordt bovendien vaak gekenmerkt door complexe en veranderende eigendomsstructuren, waardoor onethische connecties vaak verborgen blijven. “De relatieve ondoorzichtigheid van de toeleveringsketen van de batterijsector en de complexiteit van de wettelijke vereisten voor de industrie, betekenen dat huidige benaderingen, zoals sociale en ecologische audits, achterhaald zijn en niet aan de nieuwe regelgeving voldoen”, betoogt Montgomery. “De meeste fabrikanten van batterijen en hun klanten, waaronder autobedrijven en beheerders van energie-opslag, hebben nog steeds geen volledig toezicht op de leveringsketen.”

Batterijpaspoort

In de Europese Unie en de Verenigde Staten kunnen bedrijven wegens inbreuken tegen de mensenrechten in de voorraadketen in legale problemen komen. Er zijn onder meer de European Union Battery Regulation en de Uyghur Forced Labor Prevention Act in de Verenigde Staten. Bedrijven moeten die regelgeving volgen om hun producten nog langer te kunnen verkopen.

De voorzitter van de US Senate Finance Committee heeft de autofabrikanten ervan beschuldigd de gedwongen arbeid in hun toeleveringsketens te negeren. De Amerikaanse autoriteiten hebben daarop aanbevolen om de activiteiten van het Chinese bedrijf Contemporary Amperex Technology Limited (Catl) te blokkeren. “Problemen rond gedwongen arbeid in hun toeleveringsketens hebben eerder ook producenten van zonnekracht geblokkeerd en hebben de overgang naar een duurzame energie vertraagd”, waarschuwt Montgomery. “Dat voorbeeld moet ook voor de batterijsector een duidelijk signaal zijn.”

Ook in de Europese Unie wordt de regelgeving verder verstrengd, waarbij een sterkere transparantie van de toeleveringsketen en een beter risicobeheer wordt gevraagd. Ook hier kunnen inbreuken ertoe leiden dat producten van de Europese markten kunnen worden geweerd. Over drie jaar zal daarbij van batterijpaspoorten gebruik gemaakt worden. 

“Door problemen binnen hun toeleveringsketen aan te pakken, behouden bedrijven niet alleen een vergunning houden om te opereren en dure boetes te vermijden, maar kunnen ze ook hun onderneming actief laten groeien”, beklemtoont Montgomery. “Onderzoek wees uit dat 89 procent van de institutionele beleggers investeringen in bedrijven met sociale of ecologische tekortkomingen zou willen herzien of al heeft afgewezen.”

“Beleggers leggen een extra druk op de mensenrechten, waarbij van de bedrijven een diepgaander risicobeheer en een grotere transparantie in de toeleveringsketen wordt geëist als voorwaarde voor een kredietverlening of investering”, vervolgt Montgomery. “Op die manier proberen de investeerders hun eigen financiële risico te minimaliseren. De industrie moet dan ook meer maatregelen nemen om de schendingen van de mensenrechten aan te pakken en ervoor te helpen zorgen dat de doelstellingen van klimaatneutraliteit tegen het midden van deze eeuw kunnen worden gehaald.” 

Meer over dit onderwerp:

• Catl belooft batterij met levensduur van 1,5 miljoen kilometer
• Japan wil binnenlandse batterijproductie ondersteunen
• Transparante zonnepanelen kunnen productie energie opvoeren
• Onderzoek leidt tot sterkere prestatie heroplaadbare batterijen
• Degeneratie batterijen voorbije vijf jaar met kwart vertraagd