managing21.be

In de energiesector wordt de bouw van kerncentrales met het hoogste investeringsrisico geconfronteerd. Zonnekracht gaat daarentegen met de kleinste risico’s gepaard. Dat blijkt uit een onderzoek van wetenschappers aan het Institute for Global Sustainability van de Boston University, gebaseerd op een analyse van 662 projecten in 83 landen. De projecten werden tussen 1936 en 2024 uitgevoerd en vergden een totale investering van 1.358 miljard dollar.

Het onderzoek wees uit dat infrastructuurprojecten in de energiesector in meer dan 60 procent van de gevallen de geplande bouwkosten overtroffen. Verder werd vastgesteld dat de aanleg bovendien gemiddeld 40 procent langer duurt dan gepland. Er is daarbij sprake van een gemiddelde vertraging van ongeveer twee jaar.

Kerncentrales kenden de hoogste kostenoverschrijdingen en vertragingen. De bouwkosten overtroffen de ramingen met gemiddeld 102,5 procent. Dat kwam overeen met een meerkost van gemiddeld 1,56 miljard dollar. Waterkracht stond op een tweede plaats met een overschrijding van 36,7 procent, gevolgd door geothermische energie (20,7 procent).

Verder in de rangschikking volgen koofstofdioxide (14,9 procent), bio-energie (10,7 procent), waterstof (6,4 procent) en windenergie (5,2 procent). De kleinste overschrijdingen werden opgetekend bij zonnekracht en transmissie-infrastructuur, waar gemiddeld met een meerkost van respectievelijk 2,2 procent en 3,6 procent rekening zou moeten worden gehouden.

Daarnaast bracht het onderzoek aan het licht dat bij de verschillende technologieën ook variaties in de bouwvertragingen moesten worden gemeld. Ook hier zorgde kernenergie, met een gemiddelde vertraging van 35 maanden, voor de grootste uitdagingen, gevolgd door waterkracht (27 maanden) en geothermische projecten (11 maanden). Ook hier liet de bouw van photovoltaïsche installaties de beste prestaties optekenen. Vele projecten konden zelfs voor de geplande einddatum worden opgeleverd. Bij vertragingen was er slechts sprake van een gemiddelde van één maand.

Kleinere projecten

De studie concludeerde dat projecten met een capaciteit van meer dan 1.561 megawatt te maken hebben met aanzienlijk hogere risico’s op kostenstijgingen, terwijl kleinere, modulaire projecten rond hernieuwbare energie de financiële risico’s kunnen verlagen en de prognoses kunnen verbeteren. Zodra de bouwvertragingen de grens van 87,5 procent overschreden, moest volgens het rapport met een sterke kostenstijging rekening worden gehouden.

“De studie toont duidelijk dat uitstootarme energiebronnen zoals windenergie en zonnekracht niet alleen een enorme meerwaarde bieden voor het klimaat en de energiezekerheid, maar ook financiële voordelen, zoals minder bouwrisico’s en een kleinere kans op vertragingen, opleveren”, geeft onderzoeksleider Benjamin Sovacool, professor milieukunde en directeur van het Institute for Global Sustainability, aan. “Het is verder bewijs dat dergelijke technologieën een scala aan onderschatte en ondergewaardeerde maatschappelijke en economische waarde hebben.”

“Het is belangrijk om een inzicht te verwerven in de oorzaken van de budgetovertredingen en vertragingen bij de realisatie van energieprojecten en de tijdstippen waarop dat omslagpunt optreedt”, beklemtonen de onderzoekers nog. “Opvallend daarbij zijn de schaalnadelen van een aantal grote projecten, waarbij ontwikkelingen met een capaciteit van meer dan 1.561 megawatt een aanzienlijk hoger risico op kostenstijgingen laten zien. Dit suggereert dat de aanpak van grootschalige energie-infrastructuurplanning mogelijk moet worden heroverwogen, vooral nu miljarden dollars worden geïnvesteerd in wereldwijde inspanningen om de uitstoot van koolstofdioxide te verminderen.”

Meer over dit onderwerp:

• Donald Trump wil meer investeren in kernenergie
• Zweden keurt investeringen in nieuwe kernreactoren goed