managing21.be

Tekorten aan bepaalde mineralen zouden de wereldwijde strategieën voor de strijd tegen de klimaatverandering kunnen beperken. Dat blijkt uit een studie onder leiding van wetenschappers aan het Beijing Institute of Technology in China, gebaseerd op de analyse van de wereldwijde en regionale vraag naar veertig cruciale mineralen en de risico’s op tekorten, verspreid over zeventien verschillende technologieën, waaronder zonnekracht, windenergie en biomassa. In totaal werden daarbij 557 verschillende scenario’s voor klimaatmitigatie bestudeerd.

De conclusies van de studie wijzen op de noodzaak van strategieën die zowel emissiereducties als grotere beschikbaarheid van mineralen waarborgen, naast een verbeterde recyclage, de aanwending van alternatieve materialen en internationale samenwerking. Mineralen zoals zilver en tin zijn essentieel voor de decarbonisatie van energiesystemen en moeten helpen om de opwarming van de wereld af te remmen. Bedoeling is immers dat tegen eind deze eeuw de gemiddelde temperatuur op aarde maximaal 1,5 graad tot 2 graden Celsius hoger mag liggen dan voor de aanvang van het industriële tijdperk.

Om de doelstellingen van het Klimaatakkoord van Parijs te kunnen halen, is een duurzame toegang tot cruciale grondstoffen noodzakelijk. Alleen op die manier kunnen uitstootarme energiebronnen worden ontwikkeld. Onder meer zijn lithium en kobalt essentiële componenten voor elektrische voertuigen en energieopslag, terwijl tellurium en gallium noodzakelijk zijn voor de constructie van zonnepanelen. Een tekort aan deze materialen kan de overgang naar hernieuwbare energie vertragen.

“Uit de analyse blijkt dat in alle scenario’s – zelfs bij verbeteringen in technologie en recyclage – tegen het einde van deze eeuw bij twaalf mineralen tekorten dreigen”, benadrukt onderzoeksleider Yi-Ming Wei, expert grondstoffen aan het Center for Energy and Environmental Policy Research van het Beijing Institute of Technology. “Onder meer moet er rekening worden gehouden met tekorten aan indium, iridium, tin, lithium en zilver.”

“Deze tekorten kunnen in verscheidene sectoren – zoals de opwekking van elektriciteit uit zon en wind, maar ook uit kernenergie – tot problemen leiden”, betoogt Yi-Ming Wei. “Maar ook de opslag van energie in batterijen zou hierdoor kunnen worden afgeremd.” Sommige ontwikkelingslanden – onder meer in het Midden-Oosten, Afrika en Zuid-Azië – zouden volgens de onderzoekers zelfs bij mogelijk vierentwintig mineralen te maken kunnen krijgen met tekorten.

De onderzoekers geven wel aan dat deze tekorten kunnen worden aangepakt door het vervangen van een aantal bestaande technologieën door efficiëntere alternatieven. “Onder meer zou in batterijen kobalt door lithium en ijzerfosfaat kunnen worden vervangen”, verduidelijkt Yi-Ming Wei. “Maar deze alternatieve technologieën zouden op hun beurt tot tekorten bij andere mineralen aanleiding kunnen geven. Om de tekorten aan mineralen te beperken, zal in ieder geval een intensievere handel tussen landen en een hogere efficiëntie bij de recyclage noodzakelijk zijn.”