Eieren zijn de best verkochte producten uit de biologische sector. Dat blijkt uit een onderzoek van Biologica, de Nederlandse ketenorganisatie voor biologische landbouw en voeding. Er werden tijdens de eerste helft van dit jaar in Nederland 30 procent meer biologische eieren verkocht. Daardoor werd een marktaandeel bereikt van 5,1 procent tegenover de klassieke producten. Dat is het hoogste cijfer van alle biologische producten.

De Nederlandse consument gaf in de eerste helft van dit jaar 258,1 miljoen euro uit aan biologische producten. “Dat is een stijging met 15,5 procent tegenover dezelfde periode vorig jaar,” aldus het magazine Distrifood. “Volgens Biologica stijgt de biologische omzet bijna twee keer zo veel als de omzet in de totale markt. Het marktaandeel van biologisch komt hiermee uit op 2,0 procent, tegenover 1,9 procent vorig jaar.”

Vooral biologische eieren deden het volgens Biologica erg goed in de eerste helft van dit jaar. De omzet steeg met 30 procent tot een marktaandeel van 5,1 procent. Ook dagverse biologische zuivel – exclusief kaas en boter – haalden eveneens een omzetstijging met ongeveer 30 procent. De groei situeert zich volgens het onderzoek in alle verkoopskanalen. Bij discounters zoals Aldi en Lidl werd zelfs een stijging met 40 procent genoteerd.

De grootste verkoopkanalen blijven de supermarkten en de speciaalzaken. Die zijn goed voor ongeveer 86 procent van alle bestedingen.

De Belgisch-Zwitserse chocoladefabrikant Barry Callebaut lonkt naar de Japanse markt. Daarvoor werd een contract voor een periode van tien jaar afgesloten met het Japanse voedingbedrijf Morinaga. Dat moet Barry Callebaut toelaten zijn omzet in Japan te verdubbelen. Daarmee wil de Belgisch-Zwitserse groep inspelen op de groeiende vraag naar kwaliteitschocolade op de Japanse markt.

“Chocoladefabrikanten staan te springen om de Japanse markt te betreden en in te spelen op de groeiende koopkracht van de Japanse bevolking, die zich ook steeds meer bewust wordt van de gezondheidseffecten van chocolade,” aldus het magazine Confectionary News. Barry Callebaut zal productie-infrastructuur huren in de Amagasaki-fabriek van Morinaga in de omgeving van Osaka.

Barry Callebaut zal de productielijnen moderniseren om een chocolade van een hogere kwaliteit te kunnen produceren. De Belgisch-Zwitserse groep beschouwt de overeenkomst met Morinaga als een mijlpaal in de strategie om zijn aanwezigheid op de Aziatische groeimarkten te verhogen. Barry-Callebaut heeft ook uitbreidingsplannen in Japan en China. In totaal wordt in Azië gemikt op 2,5 miljard potentiële consumenten.

De Japanse samenwerking met Morinaga moet voor eind volgend jaar operationeel zijn. In eerste instantie zal de samenwerking 9.000 ton vloeibare chocolade per jaar geproduceerd worden. Na de doorgevoerde modernisering zou dat moeten oplopen tot 20.000 ton.

Consumenten die letten op hun gezondheid willen graag beter en gezonder eten, maar vinden gezond voedsel vaak nog lastig te bereiden en niet echt aantrekkelijk om echt te genieten. Dat blijkt uit een internationaal onderzoek van Datamonitor. Volgens de onderzoekers zijn de consumenten echter vooral op zoek naar voedingsproducten die gemakkelijk in hun hectische levensstijl passen.

Uit het onderzoek blijkt dat twintig procent van de consumenten aangeeft dat ze vaker dan vroeger voor de gezonde voedingsopties kiezen. Toch willen ze zich geregeld verwennen met snacks, al hebben ook die liefst een goede naam op het gebied van gezondheid. Nochtans vormen gezonde producten slechts een beperkt onderdeel van de snacksector. Tegelijkertijd stellen de onderzoekers dat snacks nog altijd geassocieerd worden met niet-gewenste voedingspraktijken.

Datamonitor stelt dat de groeiende markt voor gezonde snacks vooral gedreven wordt door de behoefte van consumenten aan producten die gemakkelijk in hun hectische levensstijl passen. Ze willen daarbij snel iets gezonds eten, maar wel zonder het verwenmoment van de traditionele snack te verliezen. Eén op de drie consumenten zegt trouwens behoefte te hebben aan kleine eetverzetjes om te kunnen ontsnappen aan de dagelijkse druk.

Uit het onderzoek bleek verder dat 60 procent van de consumenten het voorbije jaar meer gemakkelijke en gezonde voeding en drank genuttigd te hebben dan het jaar voordien. Maar 80 procent gaf ook aan dat de voedselproducenten de gezonde producten lekkerder moeten maken. “Snacken is vooral emotioneel en vaak een reactie op stress,” aldus Marketing Online. “Een gezonde snack is prima, maar moet ook in de behoefte voorzien van de consument om zichzelf te verwennen.”

Voedselproducenten en retailers gaan volgens Datamonitor mee in deze trend door aan te geven dat hun producten weinig vet of suiker bevatten, maar zelfs gezonde voordelen bieden met vitaminen en oxidanten. “Maar hun geloofwaardigheid blijft een probleem,” aldus Marketing Online.

De Italiaanse wijnproducenten verwachten dit jaar een oogst van 43,5 miljoen hectoliter. Dat is een daling met 12 procent tegenover vorig jaar en bovendien de kleinste oogst van de jongste dertig jaar. Toch blijkt de Italiaanse wijnsector zich daarover weinig zorgen te maken. Volgens de Italiaanse wijnboeren is de kwaliteit van deze jaargang immers van superieure kwaliteit, die in prijs de daling van de kwantiteit meer dan zou moeten compenseren.

Het extra droge weer van de voorbije maanden heeft de wijnproductie van de Italiaanse wijnstreek Toscane gevoelig beïnvloed. Door de warmte ontwikkelen de druiven immers een dikkere pel en bevatten ze minder vloeistof. “Maar tegelijkertijd wordt het suikergehalte opgedreven,” aldus een producent van de Montepulciano-wijn tegenover het persbureau Reuters. “Dat leidt tot een druivenoogst van een superieure kwaliteit. We zijn dan ook niet bang voor een kleinere oogst.”

De druiventeelt in het noorden van Italië had ook niet af te rekenen met ziektes, zodat de oogst ook heel gezond is. Er wordt zelfs gesproken over een vijfsterrenjaargang. n het zuiden van Italië, waar de meeste Italiaanse tafelwijn wordt geproduceerd, is de situatie echter compleet anders. Daar kreeg men af te rekenen met meeldauw, een ziekte die de wijnranken aantast. Vooral Sicilië werd hard getroffen. Daar wordt rekening gehouden met een productiedaling van 30 procent.

De langdurige droogte in Australië zou er de wijnoogst voor volgend jaar met de helft kunnen doen dalen. Dat zegt de Wine Grape Growers and Winemakers Federadion of Australië. Daardoor zou Australië volgens de organisatie een belangrijk pakket exportinkomsten missen. Bovendien dreigen honderden druiventelers en wijnproducenten de boeken te moeten neerleggen. Een aantal Australische druivensoorten zijn zelfs met uitsterven bedreigd.

Vermoed wordt dat de oogst volgend jaar geraamd moet worden tussen 800.000 ton en 1,3 miljoen ton. In een normaal seizoen is dat 1,9 miljoen ton. “Sommige tellers zullen dat niet te boven komen en een aantal wijngaarden zullen door de droogte verloren gaan,” waarschuwen sectorganisaties. Ongeveer 800 telers zou in onmiddellijk financieel gevaar verkeren. Op langere termijn zouden er 1.000 slachtoffers kunnen vallen. Australië heeft ongeveer 7.500 wijntelers.

In sommige regio’s, vooral in gebieden die afhankelijk zijn van het irrigatiesysteem van de Murray Darling rivier, was de watervoorraad amper 10 procent tot 16 procent van de normale niveau’s. De problemen volgen op een laag prijsniveau, dat het gevolg was van een overaanbod aan wijn en de verkoop van goedkope bulkwijnen. De prijzen zullen wellicht opnieuw stijgen, maar onvoldoende om de producenten te compenseren voor de povere oogsten.

Australische wetenschappers hebben eerder al voorspeld dat de opwarming van de aarde een belangrijke impact zou kunnen hebben op de Australische wijnsector. In de meeste Australische wijngebieden wordt tegen 2030 een temperatuurstijging met 1,7 graden verwacht. Daardoor zou het voortbestaan van een aantal Australische druivenvariëteiten in het gedrang kunnen komen. Op dit ogenblik haalt Australië 2,6 miljard dollar inkomsten uit de wijnexport. De grootste afnemers zijn de Verenigde Staten en Groot-Brittannië.

Het stadsbestuur van Los Angeles koestert plannen om in bepaalde wijken een moratorium af te kondigen voor nieuwe fastfood-vestigingen. In die wijken is fastfood volgens gemeenteraadslid Jan Perry blijkbaar de enige keuze. Het is volgens haar van groot belang voor de bevolking dat er gezondere alternatieven worden aangeboden. Volgens gezondheidsexperts zou een dergelijke maatregel een belangrijke hulp kunnen zijn in de strijd tegen obesitas, die vooral de armere wijken van de Amerikaanse steden treft.

Het gemeenteraadslid heeft een voorstel ingediend om in bepaalde stadswijken om gedurende twee jaar een moratorium op nieuwe fastfood-vestigingen in te voeren. In New York voerde Joel Rivera, voorzitter van het gezondheidscomité van de stad, al actie tegen de ongebreidelde groei van fastfood-ketens, maar hij diende geen wetsvoorstel in om de problematiek aan te pakken. “Een dergelijke beperking zou een praktische aanpak van het probleem kunnen vormen,” aldus Mark Vallianatos, directeur van het Center for Food and Justice aan het Occidental College in Los Angeles, tegenover The Christian Science Monitor.

Anderen stellen echter dat een dergelijke maatregel misschien wel goedbedoeld is om het sociaal gedrag te controleren, maar gedoemd is om te mislukken, net zoals de prohibition in de jaren twintig van de vorige eeuw. “Men kan de aanbodzijde van een gedragsprobleem niet aanpakken en resultaten verwachten,” voert Dennis Lombardi, onderdirecteur van het restaurantconsulent Foodservice Strategies. Jan Perry wijst er nochtans op dat uit statistieken gebleken is dat in de betrokken wijken meer obesitas-gevallen zijn dan elders in de stad.

In het gebied wonen ongeveer 700.000 mensen. Van alle restaurants, behoren er 46 procent tot de fastfood-sector. Op andere plekken in Los Angeles is dat amper 12 procent.

De consumptie van frisdranken is niet rechtstreeks verantwoordelijk voor de groeiende problematiek van obesitas. Dat blijkt uit een rapport van de Britse voedingsconsulent SiG-Nurture. De onderzoekers kwamen tot de vaststelling dat kinderen met een hogere body mass index ongeveer driehonderd calorieën per dag consumeerden dan kinderen met een lagere body mass index. Maar van die extra calorieën was slechts vijf procent – veertien calorieën – volgens de onderzoekers toe te schrijven aan het verbruik van frisdranken.

De onderzoekers stellen dan ook dat kinderen met overgewicht niet meer frisdranken verbruiken dan kinderen zonder gewichtsproblemen. “Alleen bij een uitzonderlijk hoge consumptie van frisdranken kan er een verband gelegd worden met obesitas,” voeren de onderzoekers aan. “Overmatig eten en een gebrek aan fysieke activiteit dragen vermoedelijk veel meer bij tot overgewicht.” Kinderen met een lagere body mass index bleken volgens SiG-Nurture zelfs meer suikers in te nemen dan zwaardere kinderen.

“Deze resultaten kunnen wellicht een gedeelte van de druk op de frisdrankenproducenten wegnemen,” aldus het magazine Beverage Daily. “Samen met de voedingsindustrie ligt de frisdrankenindustrie immers zwaar onder vuur van politici en organisaties, die deze sectoren verwijten bij te dragen tot het groeiende obesitas-probleem bij kinderen.” Het onderzoek werd uitgevoerd bij kinderen tussen zeven en achttien jaar. Daarbij werd gekeken naar het dieet en de levensstijl van de deelnemers aan het onderzoek.

Londen is de duurste restaurantstad van de wereld. Dat blijkt uit een onderzoek van het onderzoeksbureau Zagat Survey. Een gemiddelde menu kost 57,17 euro. Dat is een stijging met 2,9 procent tegenover vorig jaar. Op de tweede plaats staat Parijs met 51,74 euro, gevolgd door Tokyo met 51,36 euro. Vorig jaar stond Tokyo nog genoteerd als duurste restaurantstad van de wereld. De dure restaurantkosten hebben volgens Zagat Survey dan ook tot gevolg dat Londenaars relatief weinig uit eten gaan.

In de Verenigde Staten blijft uit eten gaan volgens de onderzoekers relatief goedkoop. In New York betaalt men gemiddeld 28,21 euro voor een menu, terwijl men in Los Angeles gemiddeld 22,85 euro moet neertellen. “Zanat Survey noemt het verbijsterend hoe duur de Londense restaurantsector is geworden,” aldus het persbureau Reuters. Londenaars gaan dan ook slechts 2,5 keer per week op restaurant. In Tokyo gebeurt dat 3,6 keer per week en in New York stapt men gemiddeld 3,4 keer per week een restaurant binnen.

Vooral bij de duurdere restaurants is Londen op één jaar tijd opmerkelijk duurder geworden. Een maaltijd in de twintig duurste restaurants van de stad kost nu gemiddeld 128,56 euro. Dat is 6,1 procent meer dan vorig jaar. Toch blijven deze sterrenrestaurants in Londen nog goedkoper dan in Parijs of Tokyo. In een toprestaurant in Tokyo betaalt de bezoeker gemiddeld 150,41 euro voor een menu. In Parijs moet daarvoor een bedrag van 147,79 euro betaald worden. Zagat Survey vergeleek restaurants in tachtig verschillende steden.

Gewezen autopiloot Michael Schumacher wordt wereldwijd ambassadeur social responsibility bij de drankengroep Bacardi. Vanaf volgend jaar moet hij ervoor zorgen dat de actie van Bacardi tegen dronken rijden wereldwijd wordt verspreid. Daarbij zal de figuur van de gewezen wereldkampioen in diverse Bacardi-campagnes op televisie, gedrukte media, buitenreclame en het internet worden gebruikt om die campagne naar buiten te brengen. Bacardi wil daarbij naar eigen zeggen niet enkel waarschuwen voor dronkenschap achter het stuur, maar ook voor een verstandelijk drankgedrag in het algemeen.

De Duitse autopiloot Michael Schumacher werd zeven keer wereldkampioen Formule Eén. “Schumacher is de meest bekende en meest succesvolle piloot van de wereld,” meldde Andreas Gembler, topman van Bacardi. “Er is dan ook geen betere figuur denkbaar als ambassadeur voor onze campagne. Hij wordt alom gewaardeerd voor zijn medewerking aan diverse veiligheidscampagnes. We zijn ervan overtuigd dat hij erin zal slagen om onze boodschap naar een breed publiek uit te dragen.” Gedetailleerde plannen over de campagnes zullen volgend jaar bekend gemaakt worden.

Schumacher zelf benadrukte met volle overtuiging aan een grote reeks veiligheidscampagnes te hebben meegewerkt. “Ik voel me sterk betrokken bij dit initiatief van Bacardi,” vertelde hij nog. “Een bedrijf zoals Bacardi moet gehuldigd worden voor een dergelijk initiatief.” Schumacher zal niet alleen werken voor het Bacardi-merk, maar ook betrokken worden bij campagnes van alle alcoholische dranken van de Bacardi-groep, zoals de vodka Grey Goose, de whisky Dewar, de gin Bombay Sapphire, de tequila Cazadores en Martinii & Rossi, allemaal dochters van Bacardi.

Het Amerikaanse chewing gumconcern Wrigley gaat in Rusland wellicht een tweede bedrijf kopen en een aantal lokale producenten overnemen. Wrigley, de grootste producent van chewing gum ter wereld, zegt daarmee te willen inspelen op de grote groeiverwachtingen in Rusland. De Russische groei van Wrigley is groter dan die in de Verenigde Staten en Azië. Wrigley debuteerde in het begin van de jaren negentig op de Russische markt. Het Amerikaanse bedrijf opende er in 1999 in Sint-Petersburg een eigen fabriek.

Tijdens het tweede kwartaal van dit jaar haalde Wrigley in Europa, het Midden-Oosten en Afrika een omzet van 1,38 miljard dollar. Dat is een stijging met 14 procent. De grootste bijdrage tot die groei kwam van Rusland en Oost-Europa. Igor Saveliev, bij Wrigley verantwoordelijk voor de regio Oost-Europa, stelde dan ook dat Wrigley zich op de Russische markt verder wil ontwikkelen. “De Russische markt biedt enorme mogelijkheden,” vertelde hij aan het magazine Bloomberg. Wrigley kocht eerder dit jaar al 80 procent van A. Korkunov, de zevende grootste snoepfabrikant van Rusland.

Wrigley werd opgericht in 1891 en verkocht oorspronkelijk producten zoals zeep en bakpoeder. Eén jaar later begon oprichter William Wrigley echter chewing gum weg te geven bij elke doos bakpoeder. Al vlug werd de chewing gum populairder dan het boekpoeder, zodat Wrigley het bedrijf een andere richting uitstuurde. Het hoofdkwartier is gevestigd in Chicago en heeft op dit ogenblik veertien fabrieken in diverse landen. De raad van bestuur van het bedrijf wordt nog altijd voorgezeten door William Wrigley Jr. II, de achterkleinzoon van de oprichter.